ေစာငေထ နဲ႕ မိကေ၀ အပိုင္း (၁)
°•°•°•°•°•°•°•°•°
ေရးသူ - ပန္းရိုင္း (အေတြးပင္လယ္ျပာ မွကူးယူသည္)
#Creditသက္ဆိုင္သူအားလံုး
( ဒီ ဇာတ္လမ္းသည္ ေရႊကြ်န္းေတာက က်ားသခင္မ ဇာတ္လမ္း ရဲ႕ ဒုတိယပိုင္း ၿဖစ္ပါသည္ )
မိကေ၀သည္ ၀န္ေထာက္မင္းရဲ႕ တပည္႕ေတြ လွည္းနဲ႕ လိုက္ပို႕ေပးလို႕ ေဗထိ ဆင္စခန္းကို ေရာက္သြားသည္ ။
ေဗထိ ဆင္စခန္းမွာ ဆင္ အေကာင္ ၂၀ေက်ာ္ ရွိၿပီး ဆင္ဦးစီးေတြ ဆင္ထိန္းေတြ ေတာေခါင္းေတြ ေနတဲ႕ ရြာေလး ရွိသည္ ။
ဒီ စခန္းကို ဦးစီး အုပ္ခ်ဳပ္ေနတာက ေတာေခါင္း ေစာထီး ။ ေစာထီးသည္ သစ္ေတာ၀န္ေထာက္မင္း ဦးေသာင္းေဖရဲ႕ တပည္႕ရင္း ၿဖစ္သည္ ။ ေစာထီးဆီကို ၀န္ေထာက္မင္း က စာတေစာင္ ေရးေပးလိုက္သည္ ။ သစၥာရွိ ရိုးသားပြင္႕လင္းတဲ႕ ကရင္လူမ်ိဳး ေတာေခါင္း ေစာထီးသည္ ဆရာ႕စကားဆို ေၿမ၀ယ္မက် နားေထာင္တာမို႕ မိကေ၀ကို သူတို႕ဆင္စခန္းက တဲအုပ္စု ရြာေလး အစြန္က တဲ အလြတ္တလံုးမွာ ေနရာခ်ထားေပးသည္ ။ ဆန္ဆီဆား ငရုတ္ၾကက္သြန္ အိုးခြက္လည္း ရွာေပးသည္ ။
မိကေ၀ကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ကူညီတာက ေနာ္ဆဲဆယ္ ။ ေနာ္ဆဲဆယ္က မိကေ၀ လိုဘဲ ၿဖဴၿဖဴေတာင္႕ေတာင္႕ ရိုးသား ပြင္႕လင္းတဲ႕ ဟန္မေဆာင္တတ္နဲ႕ ကရင္ အမ်ိဳးသမီး ၿဖစ္သည္ ။
သူမသည္ ပ်ဥ္းမနားဖက္က ထြက္ေၿပးလာတဲ႕သူ ။ ေစာထီးက ေစာင္႕ေရွာက္ထားေပးသည္ ။ အလုပ္ေပးထားသည္ ။ ပ်ဥ္းမနားက ေငြတိုးေခ်းစားေနတဲ႕ ခ်စ္တီးက အေၾကြးနဲ႕ သိမ္းလို႕ ေနာ္ဆဲဆယ္ တေယာက္ ခ်စ္တီးရဲ႕ ႏွိပ္စက္မွဳ ဒါဏ္ကို မခံႏိုင္ဘဲ ေဗထိ ဆင္စခန္းကို ထြက္ေၿပးလာခဲ႕တာ ၿဖစ္သည္ ။
မိကေ၀ကို ၿမင္ၿမင္ခ်င္း ခင္မင္မိတဲ႕ ေနာ္ဆဲဆယ္သည္ မိကေ၀ကို ဆင္စခန္းရဲ႕ အေၾကာင္းေတြကို ေၿပာၿပသည္ ။ လိုတာေတြ ရွာေဖြေပးသည္ ။မိကေ၀ တေယာက္ ဆင္စခန္း၀ိုင္းထဲကို လွည္းနဲ႕ ေရာက္လာတဲ႕အခ်ိန္ ဆံပင္ရွည္ နီေၾကာင္ေၾကာင္ နဲ႕ ကြမ္း၀ါးေနတဲ႕ ဆင္ဦးစီးေကာင္ေလး တေယာက္သည္ သူ႕ဆင္နဲ႕ အလုပ္ရွဳပ္ေနရာက မိကေ၀ကို ၿမင္သြားသည္ ။
သူကေတာ႕ ေဗထိဆင္စခန္းက ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ေလး ေစာငေထ ။ ေစာငေထသည္ သေဘာေကာင္း ရိုးသားတဲ႕ ေကာင္ေလး ၿဖစ္သည္ ။ သူ႕ဆင္ၾကီး နက္ေက်ာ္မနဲ႕ ေစငေထသည္ ဆင္စခန္းမွာ လူတိုင္းသိတဲ႕ နံမည္ေက်ာ္ေတြ ၿဖစ္သည္ ။ ေစာငေထသည္ နက္ေက်ာ္မကို မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံဘူး ။ သူ႕ဆင္ကို သူ အရမ္း ဂရုစိုက္သည္ ။ နက္ေက်ာ္မ ၀မ္းခ်ဳပ္ေနလို႕ မက်ည္းသီးေတြကို ထုေထာင္းၿပီး အလံုးလံုးၿပီး ခြံ႕ေနသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ မိကေ၀ စခန္းထဲကို ေရာက္လာသည္ ။
( ဟင္.....မိန္းမ တေယာက္ ေရာက္လာပါလား....အံမယ္.....ေတာ္ေတာ္ ၿဖဴေဖြးၿပီး လွလွပပ ဘဲ......)
ေတာေခါင္းေစာထီး နဲ႕ စကားေၿပာေနတာကို ေစာငေထ ေတြ႕ေနသည္ ။
“ ေ၀႕ တယ္ေခ်ာတဲ႕ ေကာင္မ ပါလားေဟ႕..ငါ႕ ရင္ဘတ္ထဲ တဒုဒုနဲ႕ ၿဖစ္သြားတယ္......”
ေစာငေထရဲ႕ စကားေၾကာင္႕ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ ဆင္ဦးစီး အာသီးက ( ေဟ႕ေကာင္ငေထ..မင္း အေၾကာင္းကို မသိရင္ ခက္မယ္...မင္းက မိန္းမေခ်ာေခ်ာလွလွ
ေတြ႕တာနဲ႕ တဏွာက ထေတာ႕တာဘဲကြာ..ဟီး.....ေနာ္ဆဲဆယ္ ေရာက္ခါစတံုးကလည္း မင္း ဒီလိုဘဲ အငမ္းမရ ၿဖစ္ခဲ႕တာ ငါ မွတ္မိေနတယ္..မင္းတအားနင္း ေဆာ္ခဲ႕ၿပီးမွ အခု ပိုးေသသြားတာ မဟုတ္လား ဟေကာင္ရ ....) လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ေတြ႕တာနဲ႕ တဏွာက ထေတာ႕တာဘဲကြာ..ဟီး.....ေနာ္ဆဲဆယ္ ေရာက္ခါစတံုးကလည္း မင္း ဒီလိုဘဲ အငမ္းမရ ၿဖစ္ခဲ႕တာ ငါ မွတ္မိေနတယ္..မင္းတအားနင္း ေဆာ္ခဲ႕ၿပီးမွ အခု ပိုးေသသြားတာ မဟုတ္လား ဟေကာင္ရ ....) လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ေစာငေထက ကြမ္းစားထားလို႕ နီေနတဲ႕ သြားေတြ ေပၚေအာင္ တခြီးခြီးနဲ႕ ရယ္လိုက္ၿပီး.. (အာသီး..မင္းက တယ္သိေနပါလား....ငါ ၾကားဖူးတာေတာ႕ သိပ္ သိလြန္းတဲ႕ေကာင္ေတြက အသက္တိုတယ္တဲ႕...ခြီးခြီး.....) လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ေစငေတ ထင္တာက သူ ေနာ္ဆဲဆယ္ၾကီးကို ညဖက္ သြားသြား ဖိ ခဲ႕တာေတြကို ဘယ္သူမွ မသိဘူး ထင္ေနခဲ႕လို႕ ။
ေစငေတ ထင္တာက သူ ေနာ္ဆဲဆယ္ၾကီးကို ညဖက္ သြားသြား ဖိ ခဲ႕တာေတြကို ဘယ္သူမွ မသိဘူး ထင္ေနခဲ႕လို႕ ။
ေနာ္ဆဲဆယ္သည္ သူတို႕ၿမိဳ႕က ခ်စ္တီးဆီမွာ ေငြေခ်းၿပီး လင္ကေသ ကံကဆိုးနဲ႕ အေၾကြးကို ၿပန္မဆပ္ႏိုင္ေတာ့ အတိုးေတြတက္ေနတဲ႕အခါ ခ်စ္တီးက သူ႕ဆီကို လာခဲ႕ဖို႕ ေခၚသည္ ။
ခ်စ္တီး ဆိုတာက အဂၤလိပ္ေတြ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ႕ ကလမွာ အိႏၵယၿပည္ ေတာင္ပိုင္းက ခ်စ္တီးယားဆိုတဲ့ အမ်ိဳးႏြယ္ဖြားေတြကို ၿမန္မာေတြက လြယ္လြယ္ေခၚလိုက္တာ ၿဖစ္သည္ ။ ဒီ ခ်စ္တီးယားေတြသည္ ေငြတိုးေခ်းတဲ႕အလုပ္ကို လုပ္ရာမွာ နံမည္ၾကီးသည္ ။
လယ္ကိုယူသည္ ႏြားနဲ႕ အိမ္ကို သိမ္းသည္ ၿပီးေတာ႕ လူကိုပါယူသည္ ဆိုတဲ႕ စကားလိုဘဲ ခ်စ္တီးေတြသည္ ေၾကြးၿပန္မဆပ္ႏိုင္ရင္ ႏြားကြ်ဲသိမ္း လယ္သိမ္း အိမ္သိမ္းၾကသည္ ။ ေနာ္ဆဲဆယ္ တေယာက္ ခ်စ္တီးဆီကို ေရာက္သြားေတာ႕ ခ်စ္တီးက ေနာ္ဆဲဆယ္ကို ေၿခဆံုးေခါင္းဆံုး ၾကည္႕သည္ ။ ၿပီးေတာ႕ အိမ္ အတြင္းဖက္ခန္းကို ေခၚသည္ ။
“ ဘာ...ဘာ.....ဘာလုပ္မလို႕လဲဟင္.....”
ေနာ္ဆဲဆယ္ လန္႕သြားသည္ ။ ခ်စ္တီးရဲ႕ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းက ပုဆိုးထဲက ေငါေငါၾကီး ကိုလည္း ေတြ႕လိုက္ရတာကိုး ။ ေနာ္ဆဲဆယ္ရဲ႕ စိတ္ေတြ တအား လွဳပ္ရွားေနသည္ ။ သူနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ထဲ အခန္းထဲကို ၀င္ရသလို သူ႕ဒုတ္ၾကီးကလည္း ႏိုးထေနၿပီး ပုဆိုးၾကားက ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ေငါေနသည္ေလ ။
“ ကန္မေလး..နင္႕ ကြန္ပလက္ရွင္ကို ငါၾကည္႕ခ်င္တယ္....ႏြားပြဲေတြမွာ ႏြားကို ပါးစပ္ၿဖဲၾကည္႕ရသလိုေပါ႕..နင္႕ကြန္ပလက္ရွင္ ေကာင္းေသးရင္ ခ်စ္တီးက နင္႕ကို ယူမယ္...အေၾကြးေတြ ေလ်ာ္ပစ္ေပးမယ္....ဟီးဟီး.....” လို႕ ခ်စ္တီးက ေနာ္ဆဲဆယ္ရဲ႕ ဖူးၾကြလံုးေကာ႕ေနတဲ႕ ရင္သားၾကီးေတြကို ၾကည္႕ရင္း ေၿပာလိုက္သည္ ။
ေနာ္ဆဲဆယ္လည္း “ ဘယ္ကို ၾကည္႕မွာလဲ...ခ်စ္တီး...” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။
ခ်စ္တီးလည္း “ နင္႕ေပါင္ၾကားက မုန္႕ေပါင္း လွသလား ဆိုတ ၾကည္႕မလို႕..” လို႕ ေၿပာရင္း ေနာ္ဆဲဆယ္ကို အခန္းထဲကို ဆြဲသြင္းေလသည္ ။ ေနာ္ဆဲဆယ္လည္း “ ဟာ..ခ်စ္တီး..မယုတ္နဲ႕..ငါ မၿပႏိုင္ဘူး....” လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕အခါ ခ်စ္တီးလည္း “ ကန္မေလး..နင္ အေၾကြးကို မဆပ္ဘူး....ေစာက္ပတ္လည္း မၿပဘူး..ဒီးလိုေတာ႕ မရဘူး..ဂတ္တဲကို ပို႕မယ္..ပုလိပ္ေတြက နင္႕ကို ၀ိုင္းလိုးမယ္....နင္ ငါ႕ကို ေပးလိုးလိုက္တာက ပိုးေကာင္းမယ္...ကန္းမေလး လာ..လာ...လွန္ၿပ....”လို႕ ေၿပာလိုက္ရင္း အခန္းထဲက သူအိပ္တဲ႕ ကုတင္ေလးေပၚကို ဆြဲလွဲလိုက္ၿပီး ေနာ္ဆဲဆယ္ရဲ႕ သင္တိုင္းေလးကို လွန္ေလသည္ ။
ေပါင္တန္ေခ်ာေခ်ာေဖြးေဖြးၾကီးေတြ ေပၚကုန္ေတာ႕ ခ်စ္တီးလည္း ေငါရာက မတ္လာသည္ ။ သူ႕ခါး၀တ္ ပုဆိုးကို ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္ ။ ေနာ္ဆဲဆယ္လည္း ၾကံရာမရ ၿဖစ္ေနခ်ိန္ ခ်စ္တီးက “ ဂတ္တဲသြားမလား...လိုးခံမလား..”လို႕ ၿခိမ္းေၿခာက္ၿပီး တက္ခြေလသည္ ။
“ အို..မလုပ္နဲ႕ ဟဲ႕....မလုပ္နဲ႕...အာ....အာ......”
ခ်စ္တီးရဲ႕ ဒုတ္ရွည္ၾကီးက တရမ္းရမ္းနဲ႕ တြင္းေပါက္လိုက္ရွာေနသည္ ။ ေနာ္ဆဲဆယ္ရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြကို ခ်စ္တီး ၿဖဲကားပစ္လိုက္ၿပီး ဒစ္ၿပဲကားၾကီးကို အကြဲေၾကာင္းထဲ ဖိသြင္းလိုက္သည္ ။
“ အို႕.....အြန္႕...”
ခ်စ္တီးရဲ႕ သန္မာတဲ႕ လက္ေတြနဲ႕ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတာကို ခံရတဲ႕ ေနာ္ဆဲဆယ္လည္း ေပါင္ၾကားက ေရႊၾကဳတ္ထဲကို ခ်စ္တီးရဲ႕ ဒုတ္ထိပ္ဖူးၾကီး ပြပ္ကနဲ ၿမဳပ္၀င္လာလို႕ “ အမေလး...” လို႕ ပါးစပ္က ေအာ္မိသြားရသည္ ။ ခ်စ္တီးသည္ စားေနက် ေၾကာင္ဘားၾကီး ၿဖစ္သည္ ။ လက္က သြက္သည္ ။ ဒုတ္ကလည္း မေႏွး ။ ၀င္တာနဲ႕ ဆိုင္းငံ႕မေန ။ ဆက္ဖိသြင္းထည္႕သည္ ။
ဗ်စ္ဗ်စ္....ဆိုသလို တထစ္ထစ္နဲ႕ ေနာ္ဆဲဆယ္ရဲ႕ ေစာက္ေခါင္းထဲကို ဒုတ္ၾကီး ၀င္သြားသည္ ။ ခ်စ္တီးက စားေနက် တက္လိုးေနက် ။တစြပ္စြပ္နဲ႕ ဘြတ္ေတာ႕တာဘဲ ။
လင္ေသမုဆိုးမ ေနာ္ဆဲဆယ္လည္း တကယ္တမ္း ဒုတ္၀င္ေတာ႕ ခ်စ္တီးကို မၾကည္ၿဖဴေပမယ္႕ အထိအေတြ႕ေၾကာင္႕ မ်က္လံုးေလး ေမွးစင္းသြားသည္ ။ ေတာၾကံဳအံုၾကား ေနသူမို႕ ရင္စည္းေတြ ဘာေတြ ခံ၀တ္ေလ႕မရွိ ။ ခ်စ္တီးက သင္တိုင္းကို လွန္တင္လိုက္ေတာ႕ အံုၾကီးၾကီးနဲ႕ ႏို႕ႏွစ္လံုးက ဘြားကနဲ ေပၚလာသည္ ။ ခ်စ္တီးက လက္နဲ႕လည္း ညွစ္ ပါးစပ္ၾကီးနဲ႕လည္း ႏို႕သီးတလံုးကို ငံုစို႕သည္ ။ ေအာက္ပိုင္းကလည္း ဖင္ကို ေကာ႕ေကာ႕ၿပီး ဖိသြင္းေနသည္ ။
“ အိုး......အားးးးအ....အ......အားးးး........အိုး.....အိုး.....
ဖြပ္.....ဖြပ္......ဖြပ္.....ဖပ္....ဖပ္....ဖပ္....ဘြတ္....ပြတ္.....ဖပ္ဖပ္.........
ခ်စ္တီးဆြဲၿပီ ။ လီးမဲမဲ တုတ္တုတ္ၾကီး တဘြပ္ဘြပ္နဲ႕ ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္.........တဖပ္ဖပ္ အသံေတြ ညံေနသည္ ။
ေနာ္ဆဲဆယ္လည္း မၾကိဳက္လည္း လီးက ၀င္ထြက္ေနတာမွ ဒလစပ္ဘဲ ။ မထူးေတာ႕လို႕ သူလိုးေနတာကို ၿငိမ္ေနလိုက္သည္ ။ လီးနဲ႕ ေစာက္ပတ္ ဆိုတာကလည္း ေတြ႕မိၿပီ ဆိုရင္ အရသာက ထူးသည္ ။ ပြတ္တိုက္ထိုးေဆာင္႕ေပးေတာ႕လည္း အထိအေတြ႕က “ ေကာင္း ” လာသည္ ။
“ အိုး......အား......အား......အား......
ခ်စ္တီး အသားကုန္ ကိုင္ၿပီ ။ အၿပတ္လိုးသည္ ။ ေဆာင္႕လိုးသည္ ။
ေနာ္ဆဲဆယ္ ေကာင္းလြန္းသြားၿပီး ခ်စ္တီးရဲ႕ လက္ေမာင္း ႏွစ္ဖက္ကို သူ႕လက္ေတြနဲ႕ တအား ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း ခါးေလးေကာ႕တက္ၿပီး ဆန္႕ငင္ ဆန္႕ငင္ ၿဖစ္သြားသည္ ။ လမ္းဆံုး ပန္းတိုင္ကို ေရာက္သြားသည္ ။
“ အိုး..ေကာင္းလိုက္တာ.....”
ခ်စ္တီး ၿပံဳးသည္ ။ ဒီေကာင္မသည္ လင္ေသတာ ၾကာၿပီမို႕ ေစာက္ပတ္က ယားေနသည္ ဆိုတာ သူသိသည္ ။
ခ်စ္တီးက တရား၀င္ မယား သံုးေယာက္ ယူထားသူေလ ။သိတာေပါ႕ ။
ခ်စ္တီးလည္း အသားကုန္ ဆက္ လိုးသည္ ။ တဖပ္ဖပ္ တဘြတ္ဘြတ္နဲ႕ ။
အိုး......အား......ေကာင္း.....ေကာင္းလိုက္တာ ကန္မေလးးး........အား....ဟား.....
သူ႕လီးၾကီးကို သူလက္နဲ႕ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္ ။ လီးထိပ္ေပါက္ေလးက သုတ္ေရေတြ ဖြားကနဲ ဖြားကနဲ ပန္းထြက္ကုန္သည္ ။သုတ္ရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြသည္ ေနာ္ဆဲဆယ္ရဲ႕ ဘိုက္သား ၿဖဴၿဖဴေလး ေပၚကို ထိမွန္ ေပေရကုန္သည္ ။ခ်စ္တီး ခါးေကာ႕ မ်က္လံုး ပိတ္ထားရင္း ကာမ အရသာထူးကို ခံစားေနသည္ ။ေနာ္ဆဲဆယ္လည္း ေပါင္ေတြကို ေစ႕လိုက္သည္ ။ ခ်စ္တီး မတ္တပ္ ထရပ္လိုက္သည္ ။ ခ်စ္တီးရဲ႕ ဒုတ္က လရည္ေတြ တေတာက္ေတာက္ နဲ႕ ဆက္ က်ေနသည္ ။
ခ်စ္တီးသည္ ေနာ္ဆဲဆယ္ကို လိုးရတာ သိပ္ၾကိဳက္သြားလို႕ အပိုင္ယူခ်င္သည္ ။ သူ႕ကို ယူရင္ ေၾကြး ေလ်ာ္ပစ္ရံုမကဘဲ လယ္လည္း ေပးမည္ ..ေငြရင္းလည္း ထုတ္ေပးမည္ လို႕ ေၿပာသည္ ။ ေနာ္ဆဲဆယ္က လက္မခံခ်င္ ။ ညတြင္းခ်င္းဘဲ ငယ္ငယ္ထဲက သိခဲ႕တဲ႕ ေဆြမ်ိဳးလို ေနခဲ႕တဲ႕ ေတာေခါင္း ေစာထီးရွိတဲ႕ ေဗထိ ဆင္စခန္း ကို ထြက္ေၿပးသြားလိုက္သည္ ။
ခ်စ္တီး သည္ ေနာ္ဆဲဆယ္ကို တအား သေဘာက်သြားၿပီး သူ႕အနားက ထြက္ေၿပးသြားလို႕ ပုလိပ္ေတြကို ေငြေပးၿပီး လိုက္ရွာခိုင္းသည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ ေဗထိဆင္စခန္းမွာ ပုန္းေအာင္းေနတဲ႕ ေနာ္ဆယ္ကိုေတာ႕ ရွာဖို႕ မလြယ္ကူပါဘူး ။
ေဗထိ ဆင္စခန္းသည္ ေတာေတာင္လွ်ိုေၿမွာင္ေတြနဲ႕ ေကြ႕ေကာက္စီးဆင္းေနတဲ႕ စမ္းေခ်ာင္းေလးနဲ႕ သာယာလွပတဲ႕ ေနရာေလး ၿဖစ္သည္ ။ မိကေ၀သည္ ထမံစီရြာသူၾကီးဦးသိုးတို႕ရဲ႕ ေဘးက ေၿပးထြက္ရလို႕ ေဗထိဆင္စခန္းကို ေရာက္ရတာက စိတ္ေရာလူေရာ ေအးခ်မ္းရၿပီလို႕ မွတ္ယူလို႕ ရေပမယ္႕ မိကေ၀ စိတ္ပူေနတဲ႕ အခ်က္ကသူ႕ေကာင္ၾကီး မရဇၨ ေဗထိဆင္စခန္းကို လိုက္လာမွာကိုပါဘဲ ။ မာရဇၨ လိုက္လာခဲ႕ရင္ မုခ် ဒုကၡေတြ မ်ားလိ္မ္႕မည္ ။
မိကေ၀ ေဗထိဆင္စခန္းကို ေရာက္လာေတာ႕ ေတာေခါင္းေစာထီးသည္ သစ္ေတာ၀န္ေထာက္ ဦးေသာင္းေဖရဲ႕ မ်က္ႏွာနဲ႕ မိကေ၀ကို အထူး ဂရုစိုက္သည္ ။
ဒီ ဆင္စခန္းက တကယ္႕ကိုဘဲ ေတာထဲက မထင္မရွား စခန္းေလး ၿဖစ္လို႕ ေတာ္ရံု အစိုးရဖက္က လူေတြ ပုလိပ္ေတြ မလာတတ္ဘူး ။တခါတရံေတာ႕ သစ္ေတာ အေရးပိုင္ ဦးၾကင္ေစာ သစ္ေတာေတြ စစ္ေဆးဖို႕ ေရာက္လာတတ္သည္ ။ သူ႕အတြက္ ဘိုတဲေပါက္စေလး တလံုးကို သစ္ေတာဌာနက ေဗထိ ဆင္စခန္းနဲ႕ မနီးမေ၀း ေတာစပ္ တေနရာမွာ လာေဆာက္ထားေပးတာ မၾကာေသးဘူး ။
ဒီ ဆင္စခန္းက တကယ္႕ကိုဘဲ ေတာထဲက မထင္မရွား စခန္းေလး ၿဖစ္လို႕ ေတာ္ရံု အစိုးရဖက္က လူေတြ ပုလိပ္ေတြ မလာတတ္ဘူး ။တခါတရံေတာ႕ သစ္ေတာ အေရးပိုင္ ဦးၾကင္ေစာ သစ္ေတာေတြ စစ္ေဆးဖို႕ ေရာက္လာတတ္သည္ ။ သူ႕အတြက္ ဘိုတဲေပါက္စေလး တလံုးကို သစ္ေတာဌာနက ေဗထိ ဆင္စခန္းနဲ႕ မနီးမေ၀း ေတာစပ္ တေနရာမွာ လာေဆာက္ထားေပးတာ မၾကာေသးဘူး ။
ေတာေခါင္းေစာထီး
ေစာထီးသည္ မိကေ၀ကို လွည္းနဲ႕ လာပို႕တဲ႕ သစ္ေတာ အမွဳထမ္း တေယာက္ဆီက မိကေ၀ ထမံစီရြာမွာ ၿဖစ္ခဲ႕တာေတြကို သိလိုက္ရသည္ ။ ေတာေခါင္းေစာထီးသည္ သစ္ေတာ၀န္ထာက္မင္းက မိကေ၀ကို ဖြက္ထားခိုင္းတဲ႕အတြက္ လူစိမ္းဆိုရင္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မိကေ၀ တေယာက္ သူ႕ဆင္စခန္းမွာ ေရာက္ေနသည္ ဆိုတာကို အသိေပးမည္ မဟုတ္ပါ ။ သူကိုယ္တိုင္လည္း ေနာ္ဆဲဆယ္ ကို ခ်စ္တီး လက္ကေန ကယ္တင္ထားခဲ႕သည္ မဟုတ္လား ။ေစာထီးသည္ အရပ္အေမာင္းေကာင္းၿပီး ေတာကြ်မ္းတဲ႕ မုဆိုးတေယာက္ ၿဖစ္သည္ ။ ဒူးေလးပစ္ လည္း ကြ်မ္းသည္ ။ သားေကာင္ၾကီးေတြ ရခဲ႕တဲ႕ နံမည္ၾကီး မုဆိုးတေယာက္ ၿဖစ္သည္ ။
က်ားတေကာင္ကို တူမီးေသနတ္နဲ႕ ရင္ဆိုင္ ပစ္ခတ္ခဲ႕သူ ၿဖစ္သည္ ။ တူမီးေသနတ္က အားမေကာင္းလို႕ က်ားမေသဘဲ သူ႕ကို ခုန္အုပ္ခဲ႕သည္ ။ ေစာထီးသည္ သူ႕မွာ ပါတဲ႕ ဓါးေၿမွာင္နဲ႕ က်ားကို ခံလံုးခဲ႕သည္ ။ အားေကာင္း သန္မာလွတဲ႕ က်ားၾကီးသည္ ေစာထီးရဲ႕ ပုခံုးကို ခဲထားၿပီး ေၿမေပၚကို လွဲသိပ္ခ်သည္ ။ ေစာထီးက ဓါးေၿမွာင္နဲ႕ ဆင္႕ဆင္႕ထိုးသည္ ။ က်ားနဲ႕ နပန္းလံုးခဲ႕တဲ႕ ဇာတ္လမ္းက ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ပါဘဲ ။ သူ သတ္ခဲ႕တဲ႕ က်ားၾကီးရဲ႕ အေရခြံကို ေၿခာက္လွမ္းၿပီး သူ႕အိမ္မွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတာ အၾကာၾကီးဘဲ ။ သစ္ေတာမင္းၾကီး ကလစ္ပင္က ဒီက်ားေ၇သတင္းကို ၾကားသြားၿပီး ေစာထီးဆီက ေတာင္းတဲ႕အတြက္ မေပးခ်င္ေပးခ်င္နဲ႕ ေပးလိုက္ရသည္ ။ သစ္ေတာမင္းၾကီးက သူ႕အတြက္ တိုက္ထြက္ ရိုင္ဖယ္ တလက္ကို ဆုခ်ခဲ႕သည္ ။
ေနာ္ဆဲဆယ္ တေယာက္ သူ႕ စခန္းကို ေရာက္လာၿပီးေနာက္ ေစာထီးသည္ ေနာ္ဆဲဆယ္ကို လိုးခ်င္လို႕ ေခ်ာင္းေၿမာင္းေနခဲ႕ေပမယ္႕ သူသည္ လူလြတ္တေယာက္ မဟုတ္တာေၾကာင္႕လည္းစားဖို႕ အခြင္႕မသာခဲ႕ဘူး ။ မိန္းမ ၿဖစ္သူ ေနာ္တလူးေစး ကလည္း မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ ၾကည္႕ေနတာေၾကာင္႕ ေနာ္ဆဲဆယ္ရဲ႕ ဖင္ၾကီးေတြကို သြားရည္က်ရံုက လြဲလို႕ ဘာမွ မစားရ မေသာက္ရ ၿဖစ္ေနခဲ႕သည္ ။
ေတာေခါင္းေစာထီး စိတ္၀င္စားေနတာက မိကေ၀ နဲ႕ ပတ္သက္ေနတဲ႕ က်ားၾကီးကိုပါ ။ တခ်ိဳ႕ ေအာက္လမ္းေတြစုန္းေတြ ယံုသူေတြကလည္း မိကေ၀ ကိုယ္တိုင္က က်ား ဘ၀ကို ေၿပာင္းႏိုင္တဲ႕ စုန္းမ တေယာက္ လို႕ စြပ္စြဲေၿပာဆိုၾကတာေတြကို ေစာထီး ၾကားသည္ ။ ေစာထီးက သမန္းက်ား ဇာတ္လမ္းကို မယံုၾကည္ပါ ။ မိကေ၀ရဲ႕ က်ားၾကီးသည္ က်ားအစစ္ တေကာင္ ၿဖစ္လိမ္႕မည္ လို႕ သူ တြက္ဆထားသလို ဒီက်ားၾကီးကို သူပစ္ခတ္ သတ္ၿဖတ္ႏိုင္ခဲ႕ရင္ သူ႕ဘ၀မွာ ေနာက္ထပ္ က်ားတေကာင္ကို ရေအာင္ ပစ္ႏိုင္သူ အၿဖစ္ နံမည္ေက်ာ္အံုးမည္ မဟုတ္ပါလား ။
ေစာငေထ
ေစာငေထသည္ ေနာ္ဆဲဆယ္နဲ႕ သူနဲ႕ ဇာတ္လမ္းကို ၿပန္စဥ္းစား ၿမင္ေယာင္မိေနသည္ ။
ေစာငေထသည္ ေနာ္ဆဲဆယ္ကို ၿမင္ၿမင္ခ်င္း သေဘာက်သြားခဲ႕သည္ ။ ၿဖဴၿဖဴေဖြးေဖြး ၾကီးကို ငါ မရရေအာင္ လိုးမည္ လို႕ စဥ္းစားထားတဲ႕အတိုင္း ေခ်ာင္းထဲမွာ သူ႕ဆင္ၾကီး နက္ေက်ာ္မကိုေရခ်ိဳးေပးေနတဲ႕ အခ်ိန္ ေနာ္ဆဲဆယ္ ေရလာဆင္းခ်ိဳးတာကို ေတြ႕လိုက္တဲ႕အခ်ိန္ ေနာ္ဆဲဆယ္ ေရာက္လာတာကို မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ၿပီး သူ႕နံငယ္ပိုင္း ပုဆိုးစုတ္ေလးကို ခြ်တ္ပစ္လိုက္ၿပီး ဆင္ၾကီးကို အုန္းခြံနဲ႕ ပြတ္တိုက္ေပးေနလိုက္သည္ ။ ေတာင္ခ်င္ခ်င္ ၿဖစ္ေနတဲ့သူ႕လီးတန္ရွည္ၾကီးက တရမ္းရမ္းနဲ႕ ။ ေဂြးစိႏွစ္လံုးကလည္း အေမႊးဖြားဖြားၾကားမွာ တန္းလန္းၾကီး လွဳပ္ေနသည္ ။ ေနာ္ဆဲဆယ္သည္ ဒီေကာင္ေလးက သူ႕ကို စိုက္စိုက္ၾကည္႕ၿပီး သေဘာက်ေနသည္ကို ဒီ စခန္းကို ေရာက္ခါစထဲက သတိထားမိသည္ ။
ဟင္..ကိုယ္တံုးလံုးၾကီးေတာ႕..လီးကလည္း လူနဲ႕ မလိုက္ဘူး။ လူေသးက်စ္သေလာက္ လီးက ရွည္သည္ ။ တုတ္သည္ ။ ထိပ္ဖူး ဒစ္ၾကီးက အသဲယားစရာ ကားကားလံုးလံုးၾကီး ။ ေနာ္ဆဲဆယ္ တခါထဲ သေဘာက်သြားသည္ ။ ဒီလို လီးအၾကီးစားၾကီးနဲ႕ အလိုးခံလိုက္ခ်င္တဲ႕ စိတ္ေတြ ေပၚေပါက္သြားသည္ ။ ဒီကို မေရာက္ခင္က ခ်စ္တီးရဲ႕ လီးမဲၾကီးနဲ႕ ေတြ႕ထားတဲ႕ အရွိန္ကလည္း ရွိေနသည္ ။ လိုးလက္စ ရွိသြားလို႕ ထပ္ လိုးခ်င္စိတ္ေတြက ေပၚေပါက္ေနသည္ ။
ပြင္႕လင္းသူ ပီပီ ေစာငေထကို ( ေဟ႕ေကာင္ေလး....နင္ လီးတန္းလန္းနဲ႕ ငါ႕ကို ၿမွဴဆြယ္ေနတာလားေဟ႕...) လို႕ ၿပံဳးစိစိနဲ႕ စကားစလိုက္သည္ ။
ေစာငေထက ခုမွ ေတြ႕တဲ႕ ပံုစံနဲ႕..( ဟ...ေနာ္ဆဲဆယ္ပါလား.....အဟဲ..ငါလည္း ဆင္ေရခ်ိဳးေပးေနတာနဲ႕ နင္လာတာ မေတြ႕လိုက္ဖူး....) လို႕ ၿပန္ေၿပာေပမယ္႕ ေတာင္ေနတဲ႕သူ႕လီးတန္ေခ်ာင္းကိုေတာ႕ မဖံုးကြယ္လိုက္ဘူး ။
( ေကာင္ေလး..ငါ နင္႕ကို ေၿပာစရာ ရွိလို႕ နင္ ညေန အားသြားရင္ ငါ႕တဲဖက္ကို လွည္႕လာႏိုင္မလား....) ဟာ..ေစာငေထ ပြၿပီေပါ႕..။ ဒီလို အေခၚကို ေစာင္႕ေနတာ ။
( ေအး..လာခဲ႕မယ္...ေနာ္ဆဲဆယ္ေရ...ညေနက် လာခဲ႕မယ္.....) လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕ ေစာငေထရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ကုလားဘုရားပြဲ လွည္႕ေနၿပီ ။ ဒိန္းတပ္တပ္...ဒိန္းတပ္တပ္နဲ႕ ။ ဟီး....အထာေပးလို႕ကေတာ႕ တက္ခြၿပီဘဲ ေနာ္ဆဲဆယ္ေရ......လို႕ စိတ္ထဲမွာ သူ ၾကံဳး၀ါးလိုက္သည္ ။
ေစာငေထ ညေနပိုင္းက်ေတာ႕ ေနာ္ဆဲဆယ္ ရဲ႕ တဲကို သြားတဲ႕အခါ ေနာ္ဆဲဆယ္ရဲ႕ တဲစုတ္ေလးထဲမွာ သူ႕ထက္ အရင္ ေစာထီးၾကီး ကို အေ၀းက လွမ္းေတြ႕လိုက္တာနဲ႕ တဲဆီကို မသြားေတာ႕ဘဲ ၿခံဳပုတ္တခုထဲကေန အေၿခအေနကို ေစာင္႕ၾကည္႕ေနေလသည္ ။
ေစာထီးသည္ ေနာ္ဆဲဆယ္ကို လိုးဖို႕ ေခ်ာင္းေနမွန္း ေစာငေထ သိသည္ ။
ေနာ္ဆဲဆယ္ကလည္း ခပ္ရြရြမို႕ ေစာထီး အလုပ္ၿဖစ္လိမ္႕မည္ လို႕ သူထင္သည္ ။ သူတို႕ ဘာေတြ ေၿပာေနၾကသလဲေတာ႕ သဲသဲကြဲကြဲ မၾကားရဘူး..။ တခါတရံ ေလသင္႕ရင္ေတာ႕ ေစာထီးၾကီးရဲ႕ အသံၾသၾသၾကီးနဲ႕ ေၿပာဆိုေနတာေတြကို မၾကားတခ်က္ ၾကားတခ်က္ ဘဲ ။
“ ေစာထီးရယ္....လိုးခ်င္တာလည္း ၿပာလို႕...လက္ေႏွးတာလည္း ခ်ာလို႕ ပါလား....လိုးမယ္႕ဟာ လိုးစမ္းပါ ”
ေစာငေထလည္း ၿခံဳပုတ္ထဲ ထိုင္ေစာင္႕ရတာ စိတ္မရွည္ေတာ႕ဘူး ။
ဟင္.....လူသံၾကားတယ္......ဘယ္သူလာသလဲ.....လို႕ ေစာငေထ အေသအခ်ာေလး ၿခံဳပုတ္ထဲကေန ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
( ဟာ..ေနာ္တလူးေစး......ပါလား.....)
ေစာထီးရဲ႕ မယား ေနာ္တလူးေစး...ေၿခလွမ္းက်ဲက်ဲနဲ႕ ေနာ္ဆဲဆယ္ရဲ႕ တဲဆီကို သြားေနသည္ ။ ဟိုက္....ေစာထီးတေယာက္ေတာ႕ လက္ပူးလက္က်ပ္ မိေတာ႕မယ္နဲ႕တူတယ္....။ ေနာ္ဆဲဆယ္ရဲ႕ တဲထဲမွာ စကားေၿပာသံေတြ ဆူညံသြားတာကို ေစာငေထ ၾကားလိုက္ရသည္ ။ ခဏၾကာေတာ႕ ေစာထီးနဲ႕ ေနာ္တလူးေစးတို႕ ေနာ္ဆဲဆယ္ရဲ႕ တဲေလးကေန ၿပန္သြားၾကသည္ ။
အင္း.....လူမိတာ နာသကြာ.....ခိခိ
ေစာငေထလည္း ေနာ္ဆဲဆယ္ရဲ႕ တဲေလးဆီကို လွမ္းသြားလိုက္သည္ ။
“ ဟယ္...ငေထ . . လာ... လာ.....ခုဘဲ ေစာထီးတို႕ လင္မယား လာသြားတယ္.....”
ေစာငေထ က စပ္ၿဖီးၿဖီးနဲ႕ “ ဆဲဆယ္....နင္႕ကို ေစာထီး ဘာလုပ္ေသးလဲ..သူ႕မယား တလူးေစး မိသြားလား...”လို႕ ေမးလိုက္ေတာ႕ ေနာ္ဆဲဆယ္က “ အယ္...ေစာထီး ဘာမွ မလုပ္ပါဘူးဟ...သူက ငါ အဆင္ေၿပလား ဘာညာေမးေနတာ...သူ႕မယားကေတာ႕...ငါနဲ႕ေစာထီး တခုခု လုပ္ေနသလားလို႕ မသက္ာ ၿဖစ္ပံုရတယ္....ဟားဟား....”လို႕ ေၿပာၿပသည္ ။
ေစာငေထ က “ ဆဲဆယ္....နင္ ငါ႕ကို ေခၚတာ ဘာေၿပာစရာ ရွိလို႕လဲ...ေၿပာေလ..ငါ ဆင္သြားေကာက္ရအံုးမယ္..” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။
ေနာ္ဆဲဆယ္က ေလသံကို ႏွိမ္႕လိုက္ၿပီး....“ ငါ နင္႕ကို အကူတခု ေတာင္းမလို႕ဟ....နင္ ငါ႕ကို မုဒိန္းက်င္႕ခဲ႕တဲ့ ခ်စ္တီးကို ဆံုးမေပးႏိုင္မလား.....” လို႕ ေမးလိုက္တဲ႕အခါ ေစာငေထလည္း “ ဟာ..ငါ႕ကို လူသတ္ခိုင္းေနတာလား..ဆဲဆယ္ ” လို႕ အလန္႕တၾကား ေမးလိုက္သည္ ။
“ နင္ကလဲ....အဲလိုၾကီး ေၿပာတာေတာ႕ မဟုတ္ပါဘူး....ငါလည္း မသိဘူးဟာ....ခ်စ္တီး မတရားက်င္႕တာေတာ႕ ငါလည္း မၾကိဳက္ဘူး ..သူ႕ကို တခုခု ၿပန္ လက္စားေခ်ခ်င္တယ္ဟ...နင္ တခုခု ကူမလား....”
“ ရတယ္ေလ...ကူမယ္...ကူတဲ႕အတြက္ နင္က ဘာဆုခ်မလဲ..ပြင္႕ပြင္႕ဘဲ ေၿပာဟာ....”
ေစာငေထသည္ ေတာလိုက္တတ္တဲ႕ မုဆိုး တေယာက္ ၿဖစ္ေပမယ္႕ လူသတ္ဖူးသူ မဟုတ္ ။ သူသည္ ေတာထဲမွာ ၀က္၀ံနဲ႕ ပက္ပင္းတိုးလို႕ ၀က္၀ံကို ရဲဒင္းနဲ႕ ခုတ္ၿပီး သတ္ပုတ္ နပန္းလံုးဘူးခဲ႕သလို က်ံဳးသြင္းၿပီး ဖမး္တဲ႕ဆင္ရိုင္းတေကာင္ေပၚကို လႊားကနဲ ခုန္တက္ရဲတဲ႕ သတၱိရွိေပမယ္႕ အစိုးရမင္းၿပစ္မင္းဒါဏ္ သင္႕မယ္႕ လူတေယာက္ကို သတ္ဖို႕ေတာ႕ မလုပ္ခ်င္ ။ သို႕ေပမယ္႕ စြင္႕စြင္႕ကားကား ၿဖဴၿဖဴေဖြးေဖြး ဆဲဆယ္ၾကီးကို ေလြးရမယ္႕အခြင္႕အေရးေၾကာင္႕ ေနာင္ခါလာေနာင္ခါေၾကး လုပ္ေပးမယ္ လို႕ ဂတိခံလိုက္သည္ ။
“ ဟီး...ႏွာဘူးေလး..နင္႕အေၾကာင္း မသိရင္ ခက္မယ္...ေစာက္ေကာင္ေလး..နင္ လုပ္ေပးရင္ ငါ ဆုခ်မွာေပါ႕...ဒီေလာက္ဆိုရင္ သေဘာေပါက္....”
ေစာငေထရဲ႕ မ်က္ႏွာ လင္းလက္သြားသည္ ။ ၿပံဳးသြားသည္ ။
“ အင္း....ခ်စ္တီးကို ငါ ဆံုးမေပးမယ္....စိတ္ခ်....ဆဲဆယ္.....”
ေစာထီးကို ခြင္႕ေတာင္းၿပီး ၿမိဳ႕ကို ေစာငေထ တက္သြားသည္ ။ လြယ္အိ္တ္စုတ္ တလံုးထဲ ေဆာင္ေနက် ရဲဒင္းတလက္ ခြ်န္းတေခ်ာင္း ထည္႕သြားသည္ ။ ဆဲဆယ္ ေၿပာၿပလိုက္တဲ႕ ခ်စ္တီးရဲ႕ ဆိုင္ကို အရင္ဆံုး သြား ေလ႕လာသည္ ။ ခ်စ္တီးသည္ ၿမိဳ႕လည္က ေစ်းထဲမွာ ဆိုင္ဖြင္႕ထားသည္ ။
ခ်စ္တီး အိမ္ၿပန္တဲ႕အခ်ိန္မွာ မေယာင္မလည္နဲ႕ သူ လိုက္သြားလိုက္သည္ ။ သူ႕မွာ အခ်ိန္ သိပ္ မရွိဘူး ။ ခ်စ္တီးကို ေဆာ္ၿပီး စခန္းကို ၿပန္ရမည္ ။ ညေမွာင္တဲ႕အထိ ခ်စ္တီးရဲ႕ အိမ္နားမွာ ငေထ ရွိေနသည္ ။ လူမလစ္ေသးလို႕အိမ္ထဲကို မ၀င္ႏိုင္ေသးဘူး ။
ခ်စ္တီးသည္ သူ႕အေၾကြးေတြ လာ ဆပ္ၾကတဲ႕လူေတြ..အတိုး လာေပးတဲ႕ လူေတြနဲ႕ ဆက္တိုက္ အလုပ္မ်ားေနခဲ႕သည္ ။ အသက္ ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ရွိတဲ႕ အသားညိဳစိမ္႕စိမ္႕နဲ႕ ေကာင္မေလး တေယာက္ ကို ခ်စ္တီးရဲ႕ အိမ္ထဲကို ၀င္သြားတာကို ငေထ ၿမင္လိုက္ရသည္ ။
ဟင္..ခ်စ္တီး ဆဲဆယ္တံုးကလိုဘဲ ဒီမိန္းကေလးကိုလည္း က်င္႕အံုးမလား မသိဘူး ။ ဒီ မုဒိန္းက်င္႕ခ်င္တဲ႕ ခ်စ္တီးကို ငါ ခုတ္သတ္ပစ္တာဘဲ ေကာင္းမယ္.လို႕ ငေထ ေတြးလိုက္သည္ ။ ခ်စ္တီးအိမ္ေဘးက သရက္ပင္အေပၚတက္ထိုင္ေနရင္း ခ်စ္တီးရဲ႕ အိမ္ထဲကို ေခ်ာင္းေၿမာင္းေနတဲ႕ငေထသည္ ခ်စ္တီးက ေကာင္မေလးကို အိမ္ခန္းထဲကို ေခၚသြားတဲ႕အခ်ိန္မွာ ခ်စ္တီး အိမ္ထဲကို ၀င္လိုက္သြားၿပီး ခုတ္သတ္ပစ္ဖို႕ ၾကိဳးစားေတာ႕သည္ ။
ခ်စ္တီးသည္ ေကာင္မေလးကို သူ႕ကုတင္ေပၚ တင္ၿပီး ထမိန္ကို လွန္ၿပီး က်င္႕ဖို႕ ၾကိဳးစားသည္ ။ ငေထလည္းသရက္ပင္ေပၚကေန အိမ္ထဲကို ခုန္ကူးလိုက္သည္ ။ ဆင္ဦးကင္းေပၚကို ခုန္တက္ေနက် ငေထသည္ သြက္လက္ေပါ႕ပါးလွသည္ ။ ရဲဒင္းကို တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ခ်စ္တီးရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲကို လႊားကနဲ ခုန္၀င္လိုက္တဲ႕ အခ်ိန္မွာ ငေထ အံ႕အားသင္႕သြားသည္ ။ ေၾကာင္ေငးၾကည္႕ေနမိသည္ ။ၿမင္ကြင္းက မယံုႏိုင္စရာ ။ ေကာင္မေလးသည္ ခ်စ္တီးရဲ႕ ကိုယ္ၾကီးအေပၚမွာ ခြထိုင္ၿပီး ခ်စ္တီးရဲ႕ လည္ၿမိဳကို ဓါးၾကီးတေခ်ာင္းနဲ႕ လွီးၿဖတ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတာပါ ။
ေစာငေထ လုပ္ခ်င္တဲ႕ အလုပ္ကို ေကာင္မေလးက လုပ္သြားႏွင္႕ၿပီ ။ ေစာငေထ အခ်ိန္ဆိုင္းမေနေတာ႕ ။ လာရာလမ္းကေန ၿပန္ေၿပးထြက္ခဲ႕သည္ ။ ညတြင္းခ်င္းဘဲ ေဗထိ ဆင္စခန္းကို သူ ၿပန္သည္ ။
ေနာ္ဆဲဆယ္ကို “ ခ်စ္တီးေသၿပီ....ဆံုးမတာ ခံသြားရၿပီ...” လို႕ သူဘဲ လုပ္ခဲ႕သလိုလို ေၿပာၿပလိုက္သည္ ။
ေနာ္ဆဲဆယ္လည္း သူ႕ကို တက္လိုးတဲ႕ခ်စ္တီး ကို ရွင္းလိုက္ၿပီ ဆိုတာကို သိလိုက္ရလို႕ ေက်နပ္သြားၿပီး ေစာငေထကို ညက်လာခဲ႕လို႕ ေခၚလိုက္သည္ ။
ရွိတာေလးနဲ႕ဘဲ တင္းတိမ္ရေတာ႕မွာေပါ႕ ေနာ္တလူးေစးေစာထီးသည္ ေနာ္ဆဲဆယ္ကို ေတြ႕လိုက္တိုင္း စိတ္ေတြ မုန္ယုိသည္ ။ စိတ္ရိုင္းေတြ ထၾကြသည္ ။ ရိုင္းရိုင္း ေၿပာရရင္ လီးေတာင္သည္ ။ ေနာ္ဆဲဆယ္သည္ ကာမစိတ္ကို ထၾကြေစတဲ႕ မိန္းမ တေယာက္ ။ အင္းေလ..ဒါေၾကာင္႕လည္း ခ်စ္တီး အတင္း တက္လိုးတာေပါ႕ ။
ရွိတာေလးနဲ႕ဘဲ တင္းတိမ္ရေတာ႕မွာေပါ႕ ေနာ္တလူးေစးေစာထီးသည္ ေနာ္ဆဲဆယ္ကို ေတြ႕လိုက္တိုင္း စိတ္ေတြ မုန္ယုိသည္ ။ စိတ္ရိုင္းေတြ ထၾကြသည္ ။ ရိုင္းရိုင္း ေၿပာရရင္ လီးေတာင္သည္ ။ ေနာ္ဆဲဆယ္သည္ ကာမစိတ္ကို ထၾကြေစတဲ႕ မိန္းမ တေယာက္ ။ အင္းေလ..ဒါေၾကာင္႕လည္း ခ်စ္တီး အတင္း တက္လိုးတာေပါ႕ ။
ေစာထီး ဆင္တင္းကုပ္ကေန အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႕ မယား ၿဖစ္တဲ႕ ေနာ္တလူးေစး က “ ထမင္း စားေတာ႕မလား...ေစာထီး..” လို႕ လွမ္းေမးလိုက္လို႕ “ မဆာေသးပါဘူးကြာ....” လို႕ ၿပန္ေအာ္ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေနာ္တလူးေစး အိမ္ထဲကို ၀င္လာသည္ ။ ခုဘဲ ေရခ်ိဳးလာပံုရသည္ ။ ထမိန္ရင္လ်ား နဲ႕ ။ ေစာထီးလည္း ထမိန္တုိတုိ ေရစိုစို ၿဖစ္ေနတဲ႕ မယားေလးကို ေသခ်ာၾကည္႕လိုက္သည္ ။ နဂိုက ေနာ္ဆဲဆယ္ကိုေတြ႕ၿပီး လာေနတဲ႕ စိတ္ေတြက ဆူပြက္လာသည္ ။ ေနာ္တလူးေစးသည္ ေနာ္ဆဲဆယ္လို မေတာင္႕ေပမယ္႕ အသား ၿဖဴဆြပ္ၿပီး ရွိသင္႕သေလာက္ေတာ႕ ရွိသည္ ။
“ ဟဲ႕..တလူးေစး..လာစမ္း.....”
ေစာထီးက ေနာ္တလူးေစးကို လွမ္းေခၚလိုက္ေပမယ္႕ ေနာ္တလူးေစးက မလာ ။
“ အ၀တ္ ၀တ္လိုက္အံုးမယ္...ေစာထီး....” လို႕ ၿပန္ေၿပာၿပီး အိပ္ခန္းထဲကို ၀င္သြားသည္ ။ ေစာထီး အေနာက္ကေနအိပ္ခန္းထဲကို ေၿခလွမ္းက်ဲက်ဲနဲ႕ ၀င္လိုက္သြားသည္ ။
ထမိန္ကို ကြင္းလံုး ခြ်တ္ခ်လိုက္တဲ႕ ေနာ္တလူးေစးရဲ႕ ႏို႕ၾကီးႏွစ္လံုးက တြဲက်ေနေပမယ္႕ လံုးထြားၾကသည္ ။ ႏို႕သီးေခါင္း နီညိဳညိဳေတြက စူထြက္ေနသည္ ။ ေပါင္တန္ၿဖဴၿဖဴ ႏွစ္ေခ်ာင္းရဲ႕ ၾကားက အေမႊးမဲမဲ နဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကေမွ်ာ႕ညိဳၾကီး ႏွစ္ေကာင္ ပူးထားသလိုၾကီး ။
“ တလူးေစး.....လိုးၾကရေအာင္ကြာ....”
“ အာ...ေစာထီး..နင္ ဘာၿဖစ္ေနလဲ....”
“ လာစမ္းပါဟာ....ငါ တအား လိုးခ်င္ေနတယ္....”
“ ေစာထီး..နင္႕လီးက ေတာင္ကို ေတာင္ႏိုင္လြန္းတယ္...နင္ ဒီေလာက္ လိုးခ်င္ရင္ နင္႕ ဆင္တေကာင္ကို သြားလိုးပါလား....”
“ ဟားဟားဟား.......လိုးလို႕ရလို႕က လိုးၿပီးတာ ၾကာၿပီ..တလူးေစးေရ...ဆင္စပ္ပတ္က နင္႕စပ္ပတ္လို လိုးလို႕မေကာင္းဘူး...ေစာက္ရမ္းၿပဲေနတယ္....ဟားဟားဟား.....”
ေစာထီးက သူ႕မိန္းမ ေနာ္တလူးေစးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို လီးၾကီး ထိုးသြတ္လိုက္ရင္း အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေစာငေထသည္ ေနာ္ဆဲဆယ္ရဲ႕ တဲကို မသြားခင္ ေစာထီးက သူ႕ကို ေခၚထားတယ္ ဆိုလို႕ ေစာထီးတို႕ တဲကို
သြားလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ ေစာထီးတဲထဲက အသံဗလံေတြကို ၾကားလိုက္ရတာေၾကာင္႕ ခ်က္ခ်င္း ၀င္မသြားေသးဘဲ အသာ ၿငိမ္ၿပီး နားစြင္႕လိုက္သည္ ။
သြားလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ ေစာထီးတဲထဲက အသံဗလံေတြကို ၾကားလိုက္ရတာေၾကာင္႕ ခ်က္ခ်င္း ၀င္မသြားေသးဘဲ အသာ ၿငိမ္ၿပီး နားစြင္႕လိုက္သည္ ။
ဖြတ္ဖြတ္ ဖပ္ဖပ္ ဘြတ္ပတ္ပတ္ အသံေတြကို ၾကားလိုက္ရေတာ႕ ဖထီတေယာက္ အၿပတ္လိုးေနၿပီ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္လိုက္ၿပီး အသံထြက္ မရယ္မိေစဖို႕ မနည္း ထိန္းခ်ဳပ္ထားလိုက္ရေလသည္ ။
ပြဲၾကီးပြဲေကာင္း ေစာငေထ ဆဲဆယ္ကို ေထာင္း
ေစာငေထ အရမ္း ေပ်ာ္သြားသည္ ။ အၿမဲတမ္း ေခ်ာင္းေၿမာင္းၿပီး သြားရည္တၿမားၿမား ၿဖစ္ေနရတဲ႕ ေနာ္ဆဲဆယ္ တတံုးတခဲၾကီးကို ၿဗံဳးရေတာ႕မည္ ။စဥ္းစားလိုက္တာနဲ႕တင္ ေပါင္ၾကားက ငပဲက ဆတ္ကနဲ ေခါင္းေထာင္လာသည္ ။ေရၿမန္ၿမန္ခ်ိဳးလိုက္ၿပီး ေနာ္ဆဲဆယ္ရဲ႕ တဲကို ခပ္သုတ္သုတ္ ခ်ီတက္လိုက္သည္ ။
“ ဟဲ႕...ဘယ္သူလဲ...ငေထလား ..”
“ ေအး...ဟုတ္တယ္..ဆဲဆယ္......”
ေနာ္ဆဲဆယ္သည္ ခ်စ္တီးကို ႏွိပ္ကြပ္လိုက္ၿပီ လို႕ ေစာငေထ ေၿပာတာကို ယံုရခက္ေနသည္ ။
“ နင္ ေသခ်ာတယ္ေနာ္...နင္ ဘယ္လို လုပ္လိုက္တာလဲ..ခ်စ္တီး ေသၿပီလား....”
“ ခ်စ္တီး ေသတဲ႕ သတင္း မၾကာခင္ နင္ ၾကားရမွာေပါ႕ ဆဲဆယ္...ၿမိဳ႕က သစ္ေတာဌာနက ဆပလိုင္းေတြ လာပို႕တဲ႕အခါ ဒီသတင္းကို သူတို႕ ေၿပာၿပလိမ္႕မယ္...ေစာင္႕နားေထာင္..”
“ ေအးေလ.....နင္ ငါ႕ကို တကယ္ လက္စားေၿခေပးတယ္ ဆိုေတာ႕လည္း နင္လိုခ်င္တာကို ေပးရတာေပါ႕..နင္ေရေကာင္းေကာင္း ခ်ိဳးခဲ႕ရဲ႕လား.....”
“ အင္း..ခ်ိဳးရံု ဘယ္ကမလဲ....ဟိုဒင္းပါ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆးခဲ႕တယ္....”
“ ကဲ...လာ..လာ....အတြင္းခန္းထဲ လိုက္ခဲ႕.....”
၀ါးထရံေလး ကာထားတဲ႕ ေနာ္ဆဲဆယ္ အိပ္တဲ႕ေနရာေလး လည္း ေရာက္ေရာ “ ငေထ..ခြ်တ္..အကုန္....” လို႕ေနာ္ဆဲဆယ္က ေၿပာလိုက္ၿပီး သူ၀တ္ထားတဲ႕ သင္တိုင္းကိုလည္း ခြ်တ္ပစ္လိုက္ပါသည္ ။
“ ဟာ.....”
ေစာငေထသည္ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္နဲ႕ ေနာ္ဆဲဆယ္ကို ေတြ႕လိုက္ရတဲ႕အခါ ပါးစပ္အေဟာင္းသား နဲ႕ ေငးေနမိသည္ ။ အာပါးပါး..လွလိုက္တဲ႕ ႏို႕ၾကီး ႏွစ္လံုး..ေကာင္းလိုက္တဲ႕ ဖင္တံုးၾကီးေတြ.....ေစာငေထရဲ႕ ဒုတ္သည္ မတ္မတ္ေထာင္ကာ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနသည္ ။ သူ႕မ်က္လံုးေတြက ေနာ္ဆဲဆယ္ရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြ ၾကားထဲကအေမႊးမဲမဲ ဖံုးေနတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးဆီက မခြာႏိုင္ဘူး ။
“ ငေထရယ္...လုပ္မွာၿဖင္႕လုပ္..တကထဲ....ေစာက္ပတ္ကို ၿပဴးၿပဲ ၾကည္႕ေနတာမ်ား....ရွက္ေတာင္လာၿပီ ...”
“ ငါ...ငါ.....ငါ...ယက္လို႕ ရမလား..ဆဲဆယ္.....”
ေစာငေထသည္ ေနာ္ဆဲဆယ္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို ယက္ခ်င္စိတ္ ေပါက္လာလို႕ ေနာ္ဆဲဆယ္ကို ေမးလိုက္တာ ။
“ ယက္..ယက္....ၿမန္ၿမန္ယက္....”
ပက္လက္အိပ္ ေပါင္ၿဖဲကားေပးလိုက္တဲ႕ ေနာ္ဆဲဆယ္ရဲ႕ ေပါင္ၾကားမွာ ေခါင္း၀င္ထိုးၿပီး ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို တၿပတ္ၿပတ္ နဲ႕ ယက္တဲ႕အခါ ေစာငေထရဲ႕ လီးတန္သည္ ေပါက္ကြဲထြက္လုမတတ္ တင္းမာၾကီးထြား မာေတာင္ေနၿပီ ။ေစာက္ဖုတ္ရဲ႕ ညွီစို႕စို႕ အနံ႕က သူ႕ကာမစိတ္ေတြကို ပိုလို႕ေတာင္ ထၾကြေစသည္ ။
ေစာငေထရဲ႕ လ်ာက အၿပားလိုက္ သြက္သြက္ ယက္ေနသလို သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကိုလည္း ဆန္႕တန္းထုတ္လို႕ လံုး၀န္းတင္းအိတဲ႕ ႏို႕ထြားၾကီးေတြကို ကာကာ လဖက္ရည္ဆိုင္က ဂ်ံဳနယ္သလို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆုပ္နယ္ေနၿပီ ။ေနာ္ဆဲဆယ္သည္ ေစာငေထရဲ႕ အယက္ေတြကို မ်က္လံုး စံုပိတ္လို႕ တအီးအီးနဲ႕ ညည္းကာ ခံေနသည္ ။ သူ႕လင္ကိုေရာ သူ႕ကိုေရာ ႏွိပ္စက္ ဂုတ္ေသြးစုတ္ခဲ႕တဲ႕ သူ႕ကို အတင္း တက္လိုးခဲ႕တဲ႕ ခ်စ္တီးကို ဆံုးမေပးခဲ႕တဲ႕ ေစာငေထကို သူလိုတာေလး ေပးရတဲ႕အခါ ကိုယ္လိုတာေလးပါ ရေနတာေပါ႕ ။ ကာမစပ္ယွက္တယ္ ဆိုတာက သူလည္းေကာင္း ကိုယ္လည္းေကာင္း ဘဲေလ ။ေစာငေထကလည္း လ်ာၿပားၾကီးနဲ႕ အေပၚေအာက္ ယက္ေပးရံုနဲ႕ အားမရဘဲ သူ႕လ်ာထိပ္ကို ေနာ္ဆဲဆယ္ရဲ႕ အဖုတ္အတြင္းထဲကို ထိုးထည္႕ ေမႊေႏွာက္လိုက္လို႕ ေနာ္ဆဲဆယ္လည္း ဖင္တၾကြၾကြနဲ႕ လူးခါေနရသည္ ။
( ငေထ...ေတာ္ေတာ႕ဟာ.....နင္ လုပ္မွာၿဖင္႕ လုပ္ေတာ႕....)
ေစာငေထလည္း ေစာက္ဖုတ္ ကလိတာကို မရပ္ခ်င္ ရပ္ခ်င္နဲ႕ ရပ္လိုက္ရသည္ ။သူ႕ဒုတ္ကလည္း ထိပ္ေပါက္က အရည္ေတြ စိမ္႕ထြက္ ယိုစီးၿပီး “ တြင္းေအာင္းခ်င္ေနတာမွ တဆတ္ဆတ္ ခါ ”ေနသည္ ။ ပက္လက္ ေပါင္ၿဖဲကား ေပးထားတဲ႕ ေနာ္ဆဲဆယ္ အေပၚက တက္ခြေမွာက္ၿပီး သူ႕မာန္ဖီေနတဲ႕ လက္နက္ၾကီးကို ေစာက္ဖုတ္ထဲ ဖိသြင္းလိုက္သည္ ။ အရည္ေတြ တအား ရႊဲေနတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးသည္ ကာမ အရွိန္ထေနလို႕ ပိုၿပီး ေဖါင္းကားေနသည္ ။
လီးထိပ္ဖူးၾကီး ဇိကနဲ ၀င္သြားသည္ ။
“ အိုးးးးးး......”
ေနာ္ဆဲဆယ္လည္း လူသာပိန္ေပမယ္႕ လီး မပိန္တဲ႕ ေစာငေထရဲ႕ လီးတုတ္တုတ္ထြားထြားၾကီး ေစာက္ေခါင္းထဲကို ပြတ္ထိုး ၀င္ေရာက္လာတာကို ခံလိုက္ရလို႕ ဖင္ၾကီးႏွစ္လံုး ေၿမာက္ၾကြ တုန္ခါသြားရေအာင္ကို ေကာင္းသြားသည္ ။
“ လိုး...လိုး....တအားလိုးေပး ...ငေထ....လိုးစမ္းဟာ.....”
ေစာငေထလည္း ၾကံဳးလိုးသည္ ။ ဖြတ္ဖပ္ဘြတ္ပတ္ အသံေတြ ထြက္သည္ ။ ေနာ္ဆဲဆယ္ ေအာ္သံက တၿခားတဲေတြကေတာင္ ၾကားရႏိုင္သည္ လို႕ ေစာငေထ ထင္မိသည္ ။
“ လိုး..လိုး...ေစာက္ပတ္ ကြဲခ်င္ ကြဲသြားပါေစဟာ...ေဆာင္႕လိုး...တအားလိုး......”
တတြတ္တြတ္နဲ႕ ေၿပာေနတဲ႕ ဆဲဆယ္ကို အၿပတ္အသတ္ အလိုၿဖည္႕ေပးေနတဲ႕ ေစာငေထရဲ႕ တကိုယ္လံုး ေခြ်းေတြ ရႊဲေနသည္ ။
ဖတ္ဖတ္ဖတ္...ဖြပ္ဖြပ္....ဖတ္ဖတ္ဖတ္.....ဖြတ္ဖြတ္ ဘတ္ ဘတ္.....ဘြတ္ပပ္
အား...အား.....အိုး...အီး...အမေလး.........အားအား.....
ေနာ္ဆဲဆယ္လည္း ေကာင္း ေစာငေထလည္း ေကာင္း တၾကိမ္ထဲ ၿပိဳင္တူ အေကာင္းဆံုး လမ္းဆံုးကို ေရာက္သြားၾကရသည္ ။ ေစာငေထရဲ႕ လရည္ေတြ တၿပြတ္ၿပြတ္နဲ႕ ေနာ္ဆဲဆယ္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေခါင္းထဲ ပန္းထုတ္မိသြားသည္။
“ အား......ေကာင္ေလး.....နင္..တကယ္ အလိုးေကာင္းတယ္....”
ေနာ္ဆဲဆယ္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးတဆံုး ႏွစ္ထားရင္း ေစာငေထ အေမာေၿဖေနသည္ ။
မရဇၨၾကီး ေရာက္လာၿပီ
မိကေ၀ ေဗထိ ဆင္စခန္းကို ေရာက္ၿပီး ေနာက္တေန႕ ညမွာ ဆင္စခန္း ပတ္ပတ္လည္ကို က်ားၾကီးတေကာင္ပတ္ေခ်ာင္းေနသည္ လို႕ ဆင္သမားေတြက ေတာေခါင္းေစာထီးကို လာသတင္းပို႕ၾကသည္ ။ ေစာထီးလည္း သူ႕ကို သစ္ေတာမင္းၾကီး ေပးထားတဲ႕ ရိုင္ဖယ္ကို တိုက္ခြ်တ္ခါ က်ည္ဆံေတာင္႕ေတြ ထည္႕သြင္းၿပီး က်ားၾကီးကို ရင္ဆိုင္ဖို႕ အဆင္သင္႕ ၿပင္လ်က္ ရွိသည္ ။
က်ားအနံ႕နဲ႕ က်ားဟိန္းသံေတြကို ၾကားၾက ရၾကတဲ႕ ဆင္ေတြသည္ ခါတိုင္းရက္ေတြလို တိတ္တိတ္ မေနဘဲ တက်ည္က်ည္နဲ႕ ေအာ္ၾကတာက ေဗထိဆင္စခန္းမွာ ထူးၿခားခ်က္ ၿဖစ္ေနသည္ ။ သူတို႕ က်ားဟိန္းသံေတြကိုၾကားသလို မိကေ၀လည္း ၾကားပါသည္ ။ မရဇၨၾကီးရဲ႕ အသံ ဆိုတာလည္း မိကေ၀ သိပါသည္ ။ဒီအတိုင္း ေနလို႕ မၿဖစ္ဘူး ။ မိကေ၀ ညဖက္ၾကီး စခန္းရြာေလး အၿပင္ကို တိတ္တဆိတ္ ထြက္ခဲ႕လိုက္သည္ ။ ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ ထြက္ခဲ႕တာ ၿဖစ္ေပမယ္႕ သိသူ တေယာက္ကေတာ႕ ရွိေနသည္ ။
ေစာငေထ ပါ ။ ေစာငေထသည္ မိကေ၀ကို တပ္မက္စြဲလန္းေနလို႕ မိကေ၀ ေနတဲ႕ ရြာစြန္က တဲကေလးကုိ ညအခ်ိန္ ေရာက္ လာသည္ ။ ေတာစပ္က က်ားဟိန္းသံေတြကို ၾကားေနရသည္ မဟုတ္လား ။ ေစာထီးက မိကေ၀သည္ က်ားတေကာင္နဲ႕ ေတာထဲမွာ ေၿပးလႊားေနတာကို ထမံစီရြာသားေတြ ေတြ႕ခဲ႕ဖူးသည္ လို႕ သတင္းရတဲ႕အေၾကာင္း သူ႕ကို ေၿပာၿပသည္ ။ ဒီအသံေပးေနတဲ႕ က်ားၾကီးဟာ မိကေ၀ရဲ႕ က်ားသာ မွန္ရင္ မိကေ၀ ေနမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကို ေစာငေထ ေတြးမိသည္ ။ သူထင္တဲ႕အတိုင္းဘဲ ။ မိကေ၀သည္ သူ႕တဲထဲက ထြက္ၿပီး ေတာအုပ္ထဲကို ၀င္သြားေနသည္ ။ ေစာငေထလည္း မသိေအာင္ အေနာက္ကေန လိုက္ၾကည္႕သည္ ။
လသာတဲ႕ည ။ မိကေ၀ ေတာထဲကို တေရြ႕ေရြ႕နဲ႕၀င္ေနသည္ ။
“ မရဇၨ.....မရဇၨ....သားၾကီး.........လာပါအံုးကြယ္ . . ”
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ ညအခါမို႕ မိကေ၀ရဲ႕ ေအာ္ေခၚသံကို ေစာငေထ ပါ ၾကားလိုက္ရသည္ ။
( မရဇၨ တဲ႕.......က်ားၾကီးရဲ႕ နံမည္ ထင္တယ္.....)
( သားၾကီး . . .မရဇၨ ….မင္း ရွိေနရင္...လာခဲ႕......သားၾကီး...မင္းနဲ႕ ေတြ႕ခ်င္တယ္. . . )ေတာတိုးသံေတြ ၾကားရသည္ ။
ေဟာ....။
ၿခံဳေတြ ၾကားက အ၀ါနဲ႕ အနက္စင္းၾကား အေကာင္ရွည္ၾကီး တေကာင္ ေပၚလာသည္ ။ လေရာင္ေၾကာင္႕ အေမြးအေရာင္ စိုေနတဲ႕ က်ားၾကီးတေကာင္ ဆိုတာ ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
( သားၾကီး......မင္း.....ငါ႕ကို လာရွာေနတယ္ ဆိုတာ ငါသိတယ္...သားၾကီးရယ္...မင္း လာလို႕ မရဘူး.....မင္း ေတာနက္နက္ထဲကို ေရွာင္သြားေတာ႕...ဒီမွာဆိုရင္ မင္းကို ရန္မူၾကလိမ္႕မယ္ ..) လို႕ မိကေ၀က တတြတ္တြတ္နဲ႕ က်ားၾကီးရဲ႕ ေခါင္းကို ပြတ္ေပးရင္း ေၿပာေနသည္ ။ က်ားၾကီးက ေၾကာင္ေလးတေကာင္လို ေခါင္းနဲ႕ ေ၀ွ႕ရင္း မိကေ၀ရဲ႕ လက္ကို လ်ာနဲ႕ ယက္လိုက္သည္ ။
( စကားနားေထာင္ေနာ္..ဒီကို မလာနဲ႕ေတာ႕ …......ေတာနက္နက္ထဲကို သြားလို္က္ေတာ႕....)
က်ားၾကီးသည္ မိကေ၀ ရဲ႕ အနားက မခြာဘူး ။ ေစာငေထသည္ ထူးဆန္းတဲ႕ ၿမင္ကြင္းကို စူးစိုက္ ေငးၾကည္႕ေနသည္ ။ မိကေ၀က က်ားၾကီးရဲ႕ ေက်ာကို ပုတ္ၿပီး ( သြားေတာ႕..မရဇၨ....သြားေတာ႕...)လို႕ ေၿပာေနသည္ ။ က်ားၾကီးလည္းမိကေ၀ရဲ႕ စကားကို နားလည္သလားေတာ႕ မသိ ။ ၿခံဳပုတ္ေတြထဲကို ခုန္၀င္ကား ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ ။ေစာငေထလည္း ယံုၾကည္ဖြယ္ မရွိတဲ႕ အၿဖစ္အပ်က္ကို အစအဆံုး ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
ေနာက္ေန႕ညေတြမွာ က်ားဟိန္းသံေတြကို မၾကားရေတာ႕သလို ဆင္ေတြလည္း မလန္႕ေတာ႕ ။ ေစာထီးလည္း သူ႕လူေတြကို “ ထူးဆန္းတယ္ကြ...က်ား မလာေတာ႕ဘူး.....” လို႕ ေၿပာသည္ ။ သူက က်ားပစ္ခ်င္ေနတာ လက္ယားေနတဲ႕လူ ။
မနက္မိုးလင္းမွာ ေစာထီးသည္ ရိုင္ဖယ္ကို လက္တဖက္နဲ႕ ေပြ႕ထားရင္း ညက စခန္း စည္းရိုး အၿပင္ဖက္ တေလ်ာက္က ေၿမၾကီးကို ေသေသခ်ာခ်ာ လိုက္ၾကည္႕သည္ ။ သားေကာင္တေကာင္ရဲ႕ ေၿခရာေတြ ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ မ်က္စိလ်င္တဲ႕ မုဆိုးၾကီး တေယာက္မို႕ တေနရာမွာသားေကာင္ ေၿခရာေတြနဲ႕ အတူ လူေၿခရာ တခ်ိဳ႕ကိုပါ သူ ေတြ႕လိုက္သည္ ။
( အိမ္း..ဒါ မိကေ၀ရဲ႕ ေၿခရာ ၿဖစ္ႏိုင္တယ္ …. )
ညက က်ားၾကီးနဲ႕ မိကေ၀တို႕ ေတြ႕ၾကတဲ႕ အေထာက္အထားဘဲ ။ က်ားၾကီးကဘဲ သမန္းက်ား ၿဖစ္ေနေရာ႕လား ။ ေစာင္႕ၾကည္႕ရမွာဘဲ ...။
ေစာငေထနဲ႕ နက္ေက်ာ္မ ။
ေခ်ာင္းထဲမွာ ေရခ်ိဳးေနသည္ ။ ေစာငေထက နက္ေက်ာ္မကို ေရခ်ိဳးေပးေနတာပါ ။ နက္ေက်ာ္မရဲ႕ ေက်ာေပၚကို တက္ထိုင္ၿပီး အုန္းခြံနဲ႕ ဖိတိုက္ေပးေနသည္ ။ နက္ေက်ာ္မက ဒီလို တိုက္ေပးတာကို ၾကိဳက္သည္ ။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ တိုက္ေပးၿပီးတဲ႕ေနာက္ ေစာငေထသည္ နက္ေက်ာ္မ ေက်ာေပၚကေန ေရထဲကို ခုန္ဆင္းလိုက္ၿပီး လက္ခုပ္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ေရေတြကို ခပ္ယူၿပီး နက္ေက်ာ္မကို ပက္သည္ ။ နက္ေက်ာ္မသည္ ကိုယ္ကို လွဳပ္ခါၿပီး ေက်နပ္ေနသည္ ။ ႏွာေမာင္းနဲ႕ ေရေတြကို စုပ္ယူၿပီးလည္း သူ႕ကိုယ္ေပၚကို ပက္ဖ်န္းသည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ေခ်ာင္းဆီကို မိကေ၀ ေလ်ာက္လာတာကို မ်က္စိလ်င္တဲ႕ ေစာငေထက ေတြ႕လိုက္သည္ ။ မိကေ၀သည္ ထမိန္ရင္လ်ားနဲ႕ ေရခ်ိဳးဖို႕ ေခ်ာင္းထဲဆင္းဖို႕ လုပ္ေနသည္ ။ေစာငေထက ၿမန္သည္ ။ ႏုတ္က ဘာသြက္သလဲ မေမးနဲ႕ ။
“ ေဟး...အမ....ေရလာခ်ိဳးတာလား....ဆဲဆယ္ မပါဘူးလား.....”
မိကေ၀က ေစာငေထကို ၿပံဳးၿပၿပီး “ မပါဘူး....သူ ဟင္းခ်က္ေနလို႕ ေနာက္မွဘဲ ေရလာခ်ိဳးမယ္ လို႕ ေၿပာတယ္...”လို႕ ၿပန္ေၿဖလိုက္သည္ ။
မိကေ၀သည္ ထမိန္ရင္လ်ားနဲ႕ ေခ်ာင္းထဲကို ဆင္းၿပီး ေရခ်ိဳးေနသည္ ။ ေစာငေထသည္ နက္ေက်ာ္မရဲ႕ ေၿခေထာက္ေတြကို အုန္းခြံနဲ႕ ပြတ္တိုက္ေပးသလိုနဲ႕ မိကေ၀ရဲ႕ ေက်ာ႕ရွင္း အခ်ိဳးက်တဲ႕ ကိုယ္လံုးကို စူးစိုက္ အကဲခတ္ေလ႕လာေနသည္ ။ အားဟား.....ဆဲဆယ္လိုဘဲ ေတာင္႕တဲ႕ မိန္းမဘဲ....ၿဖည္လိုက္ရလို႕ကေတာ႕ အီဆိမ္႕ေနမယ္....ၾကံၾကည္႕အံုးမွဘဲ..။
“ အမ....” မိကေ၀ လွည္႕ၾကည္႕သည္ ။
“ ခိုင္းစရာ ရွိရင္ က်ဳပ္ကို ေခၚလိုက္ေနာ္ ...လာလုပ္ေပးမယ္....”
“ အင္း...ေကာင္းၿပီ.....ေစာငေထ . . ”
မိကေ၀ ေရခ်ိဳးၿပီးသြားၿပီ ။ ထမိန္တိုတို ေရစိုစိုနဲ႕ မိကေ၀ ေခ်ာင္းေပၚတက္သြားတာကို ေစာငေထသည္ တပ္မက္တဲ႕ မ်က္လံုးရိုင္းေတြနဲ႕ စိုက္ၾကည္႕ေနသည္ ။ ေရစိုထမိန္နဲ႕ မိကေ၀ရဲ႕ တင္ပါး ကားကားေတြရဲ႕ အလွအပေတြက ေစာငေထရဲ႕ ကာမစိတ္ရိုင္းေတြကို ထၾကြေသာင္းက်န္းေစၿပီ ။
ဘိုတဲမွာ အကိုဆြဲမယ္
မိကေ၀ ေရာက္ၿပီး ငါးရက္ ၾကာမွ ၀န္ေထာက္မင္း ဦးေသာင္းေဖ ေဗထိဆင္စခန္းကို ေရာက္လာသည္ ။သူ႕ကို သစ္ေတာအေရးပိုင္က ဆင္ေသကုန္း သစ္ထုတ္လုပ္ေရးစခန္းကေန လွမ္းေခၚလို႕ အဲဒီကို အရင္သြားေနရတာနဲ႕ ေဗထိဆင္စခန္းကို အခုမွ လာႏိုင္ေၾကာင္း ေတာေခါင္းေစာထီးကို ေၿပာၿပေနတာ ေစာငေထ ၾကားရသည္။
“ မိကေ၀ ကို မင္း ေသေသခ်ာခ်ာ ေနရာခ်ထားေပးရဲ႕လား....ေစာထီး.....”
“ ဟာ...ေသေသခ်ာခ်ာ ဂရုတစိုက္ ေနရာခ်ေပးပါတယ္..၀န္ေထာက္ၾကီး.......ဟဲ႕..မိကေ၀ကို သြားေခၚလိုက္ပံုး...တလူးေစး......”
သူ႕မယားကိုေခၚခိုင္းလိုက္တဲ႕ ေစာထီးသည္ မိကေ၀ေရာက္ၿပီး ေနာက္တည က်ားတေကာင္ ဆင္စခန္းနား လာရစ္၀ဲေခ်ာင္းေၿမာင္းေနခဲ႕ေၾကာင္း ၀န္ေထာက္မင္း ဦးေသာင္းေဖကို ေၿပာၿပလိုက္သည္ ။
၀န္ေထာက္မင္း ကလည္း “ ေအးကြ..ငါ႕ဘိုတဲမွာ မိကေ၀ ေရာက္ေနတဲ႕ ညကလည္း အဲဒီအနား...က်ား လာလာေခ်ာင္းတယ္....သတိထားမိတယ္...က်ားနဲ႕ မိကေ၀ က တခုခု ဆက္စပ္ေနတယ္ကြ....” လို႕ ေထာက္ခံ ေၿပာဆိုေလသည္ ။
( ေဟာ....မိကေ၀...လာၿပီ ….) ၀န္ေထာက္မင္းက ၀မ္းသာအားရ ဆီးၾကိဳသည္ ။
( အကို...အဘ......အဘ...ေကာဟင္.....)
( မိကေ၀ရဲ႕ အဘကို ဆင္ေသကုန္း သစ္ထုတ္လုပ္ေရး ရံုးမွာ ဒလ၀မ္ အလုပ္ အကို ခန္႕ထားလိုက္တယ္..ေနစရာ စားစရာ မပူရဘူး.....မိကေ၀လည္း တေန႕ေန႕ သြားေတြ႕လို႕ရတယ္ . ..)
( အဘကို ေစာင္႕ေရွာက္ေပးတာ အကို႕ကို မိကေ၀ ေက်းဇူး အရမ္း တင္မိပါတယ္ အကို....)
( ေအး....အကိုကလည္း မိကေ၀ အတြက္ ကူညီရတာကို ၀မ္းသာေနတာ......ကဲ..ကဲ....အကိုနဲ႕ ဘိုတဲေလးကို လိုက္ခဲ႕...)
ဘိုတဲေလး ဆိုတာက ေဗထိဆင္စခန္း အနားမွာ အသစ္ ေဆာက္ထားတဲ႕ သစ္ေတာဌာန ဘိုတဲေလး ၿဖစ္သည္ ။ ေရႊကြ်န္းေတာက ဘိုတဲေလာက္ မၾကီးလို႕ ( ဘိုတဲေလး ) လို႕ သူတို႕ ေခၚၾကတာပါ ။ ၀န္ေထာက္မင္းသည္ လက္တဖက္က အမဲပစ္ ရိုင္ဖယ္ကို ပုခံုးေပၚ ထမ္းထားၿပီး က်န္တဲ႕ လက္တဖက္နဲ႕ မိကေ၀ရဲ႕ လက္ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ဘိုတဲေလး ဆီကို ေလ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။လမ္းမွာ ေနာ္ဆဲဆယ္နဲ႕ တိုးသည္ ။
မိကေ၀က ေနာ္ဆဲဆယ္ကို ၀န္ေထာက္မင္း နဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္သည္ ။ ၀န္ေထာက္မင္းသည္ မိကေ၀လိုဘဲေတာင္႕တင္းစိုေၿပ လွပတဲ႕ မိန္းမတေယာက္ကို ဒီေနရာမွာ ဆံုလိုက္ရလို႕ အံ႕ၾသေနတဲ႕ ပံု ရွိသည္ ။ ေနာ္ဆဲဆယ္ ကလည္း အာဏာပါ၀ါ ရွိတဲ႕ လူတေယာက္နဲ႕ သိလိုက္ ဆံုလိုက္ရလို႕ ေက်နပ္ ပီတိၿဖစ္သြားသည္ ။
ေစာထီးနဲ႕ သူ႕မယား ေနာ္တလူးေစးတို႕လည္း ၀န္ေထာက္မင္း စားဖို႕ ဂ်ီသားေၿခာက္မီးဖုတ္ ေကာက္ညွင္းေပါင္း ယုန္သားကင္...ေတာၾကက္သားဟင္း ေတြကို ေတာင္းေတြနဲ႕ ထည္႕ၿပီး ဘိုတဲေလးကို သြားပို႕ၾကသည္ ။ ၀န္ေထာက္မင္းသည္ မိကေ၀နဲ႕ခြဲထားရတာ ၾကာေနလို႕ မိကေ၀ကို ပြဲၾကမ္းဖို႕ ရယ္ဒီ ၿဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ေစာထီးနဲ႕ မယား ေနာ္တလူးေစးတို႕ ေရာက္လာလို႕ နညး္နည္း စိတ္ညစ္သြားသည္ ။
“ ေစာထီး...”
“ ဗ်ာ..၀န္ေထာက္....ဘာလိုပါသလဲ....”
“ မလိုဘူး....မင္း....ၿပန္ေတာ႕ကြာ.....ညေနေလာက္က်မွ ၿပန္လာခဲ႕..”
“ ဟုတ္ကဲ႕႔ပါ..၀န္ေထာက္....”
ေစာထီး ဘိုတဲေလး ေပၚက ေၿပးဆင္းသြားသည္ ။
၀န္ေထာက္မင္းလည္း သူ႕ေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္သည္ ။ သူ႕ဒုတ္ၾကီးက မတ္မတ္ေထာင္ေနသည္ ။ မိကေ၀ကို အၿပတ္ဆြဲဖို႕ အဆင္္သင္႕ ၿဖစ္ေနၿပီ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘိုတဲရဲ႕ ေရခ်ိဳးခန္းေလးထဲက ၿဗံဳးကနဲ ေနာ္တလူးေစး ထြက္လာသည္ ။
“ အို....”
ေနာ္တလူးေစးသည္ ဒုတ္တုတ္တုတ္ၾကီး မတ္မတ္ေထာင္ေနတဲ႕ ၀န္ေထာက္မင္းကို ေၾကာက္လန္႕တၾကား ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
“ နင္..ေစာထီးရဲ႕ မယား မဟုတ္လား.....”
“ ဟုတ္ပါတယ္...၀န္ေထာက္မင္း.....”
“ နင္ မဆိုးဘူးဘဲ....”
ေနာ္တလူးေစးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေၿခဆံုးေခါင္းဆံုး ၾကည္႕ရင္း ၀န္ေထာက္မင္းက ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေနာ္တလူးေစးလည္း ၀န္ေထာက္မင္းရဲ႕ ဒုတ္ၾကီးကို စိုက္ၾကည္႕ေနသည္ ။
“ ကဲ..ကဲ..နင္ သြားေတာ႕...ညေနက်မွ ၿပန္လာခဲ႕...”
ေနာ္တလူးေစး ေခါင္းေလး ငံု႕ၿပီး အခန္းထဲက ေၿပးထြက္သြားပါသည္ ။ ၀န္ေထာက္မင္းလည္း တဖက္ခန္းထဲမွာ ေစာင္႕ေနတဲ႕ မိကေ၀ ဆီကို ေလ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။
“ ဟယ္...အကို...အကို႕ဟာၾကီး တအား ေထာင္ေနၿပီေနာ္.....” မိကေ၀က ၿပံဳးစိစိနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
“ မိကေ၀....”
“ ရွင္...အကို...”
“ ညည္းကို ကိုယ္တံုးလံုး ခြ်တ္ထားဖို႕ ငါ ေၿပာလိုက္တာ...မၾကားဘူးလား..”
“ ၾကားပါတယ္ အကို .အခုလည္း ထမိန္ကို ရင္လ်ားထာတာ...ခု ခ်က္ခ်င္း ခြ်တ္ပစ္လိုက္ရံုပါဘဲ အကို...”
ေၿပာေၿပာဆိုဆိုနဲ႕ မိကေ၀လည္း ရင္လ်ားထားတဲ႕ ထမိန္ကို ခြ်တ္ပစ္လိုက္ပါသည္ ။အခ်ိဳးက် ေတာင္႕တင္းလြန္းတဲ႕ မိကေ၀ရဲ႕ ကိုယ္လံုးတီး ကိုယ္ေတြကို ၀န္ေထာက္မင္း မ်က္စိ အရသာခံရင္းကုတင္ေပၚကို တက္လွမ္းလိုက္သည္ ။
“ ေစာက္ပတ္ကို ေရေဆးထားရဲ႕လား မိကေ၀.....”
“ ေဆးထားပါတယ္ အကို.....”
“ နင္႕ေပါင္ေတြ ၿဖဲလိုက္စမ္း....”
ပက္လက္ကေလး ရွိေနတဲ႕ မိကေ၀သည္ ေပါင္ေတြကို ၿဖဲကား ေပးလိုက္ပါသည္ ။ေစာက္ဖုတ္သည္ ၿဖဲထားတာေတာင္ ႏွဳတ္ခမ္းသားေတြက ပူးစိေနၾကဆဲ ။ အင္း လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေလးရွိေနတံုးဘဲ ။ သူစဖြင္႕ထားတဲ႕ ပစၥည္းေကာင္းေလးကို ၀န္ေထာက္မင္း သည္ လက္နဲ႕ သပ္ၾကည္႕ေနၿပီးမွ ႏွာေခါင္းနဲ႕ ထိုးကပ္ နမ္းရွဴလိုက္သည္ ။
“ ဟင္း....ေကာင္းလိုက္တဲ႕ ေစာက္ပတ္ေလး......”
“ အို႕..အကို႕ ယားတယ္......”
ေနာ္တလူးေစးသည္ အိမ္အၿပန္ လမ္းမွာ ၀န္ေထာက္မင္းရဲ႕ လိင္တန္ၾကီးကိုဘဲ မ်က္စိထဲမွာ ၿမင္ေယာင္ေနသည္ ။ ၀န္ေထာက္မင္းသည္ သူ႕တကိုယ္လံုးကို ေၿခဆံုးေခါင္းဆံုး စိုက္ၾကည္႕ေနခဲ႕သည္ ။ သင္တိုင္းအစုတ္ေလး ေအာက္မွာ သူက ဘာမွ ခံ မ၀တ္ထားခဲ႕ဘူး ။ ရင္သီးေတြက ထင္းေနသည္ ။ ၀န္ေထာက္မင္း ၾကည္႕ရတာ ငါ႕ကို သေဘာက်သြားပံုဘဲ ။ ေနာ္ဆဲဆယ္သည္ ၀န္ေထာက္မင္း နဲ႕ ဆင္ေသကုန္း သစ္ထုတ္လုပ္ေရးကပါလာတဲ႕ စာေရးေလး စိန္ၾကိဳင္ကိုေၿပးေမးသည္ ။
“ အကို..အကို....ၿမိဳ႕က သစ္ေတာရံုးကို ေရာက္ေသးလား..ဒီအေတာအတြင္း.....”
“ အင္း...ေရာက္တယ္....ဘာၿဖစ္လို႕လဲ.....”
“ ဘာသတင္း ၾကားေသးလဲ..ေစ်းၾကီးထဲမွာ....”
“ မေကာင္းသတင္း တခုေတာ႕ ဟိုးေလးတေက်ာ္ဘဲ....ေငြတိုးေခ်း အၿမတ္ထုတ္ေနတဲ႕ လူထုခ်ဥ္ပတ္ ခ်စ္တီးကို လည္လွီးသတ္သြားတဲ႕ သတင္းေပါ႕....”
“ ဟာ....ဟုတ္လား...ဘယ္သူက သတ္သြားတာတဲ႕လဲ.....တရားခံ ေပၚၿပီလား.....”
“ မေပၚပါဘူး...ခ်စ္တီးက လူမုန္းမ်ားတယ္ မဟုတ္လား.....သတ္ခ်င္တဲ႕လူက ခပ္မ်ားမ်ားရယ္.....”
ေနာ္ဆဲဆယ္လည္း ေစာငေထ သတ္လိုက္တယ္ လို႕ ယံုၾကည္သြားသည္ ။ အင္း..ဘာဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ဒီငတိေလးကို ထပ္ၿပီး ေကြ်းေမြးလိုက္အံုးမွဘဲ ….လို႕လည္း စဥ္းစားမိၿပီး တေယာက္ထဲ ၿပံဳးလိုက္မိသည္ ။ ေစာငေထရဲ႕ လူနဲ႕ မလိုက္ေအာင္ တုတ္ၿပီး ရွည္တဲ႕ လီၾကီးကို ၿမင္ေယာင္လိုက္လို႕ပါ ။
သူထန္ကိုယ္တန္
၀ါးရံုေတာထဲမွာ နက္ေက်ာ္မကို အစာေကြ်းေနေပမယ္႕ ေစာငေထရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက ၀န္ေထာက္မင္း နဲ႕ မိကေ၀တို႕ ဘိုတဲေလးဖက္ကို ေတာလမ္းကေလး အတိုင္း ေလ်ာက္သြားေနတာကို ၾကည္႕ေနသည္ ။
မၾကာခင္ ဘိုတဲေလး ေပၚမွာ ၀န္ေထာက္မင္းသည္ မိကေ၀ကို လိုးေတာ႕မည္ ဆိုတာကို ေစာငေထသည္ စိတ္ကူးနဲ႕ မွန္းဆေနသည္ ။ ေစာငေထသည္ မိကေ၀ကို ကိုယ္တံုးလံုး အေနအထားနဲ႕ ၿမင္ေယာင္ၾကည္႕ေနၿပီး ၀န္ေထာက္မင္းက မိကေ၀ကို ပံုစံ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လိုးေနမွာေတြကို မွန္းဆေနသည္ ။ သူ႕ ကာမေသြးဆိုးေတြကလည္း တရွိန္ရွိန္နဲ႕ ထၾကြ ၿပင္းထန္လာသည္ ။ ေပါင္ၾကားက သူ႕ လီးတန္ၾကီးသည္လည္း ၾကီးထြား ရွည္ထြက္ ၿပီး မာေၾကာ မတ္ေထာင္လာသည္ ။
နက္ေက်ာ္မကေတာ႕ ၀ါးရြက္ေတြကို လွမ္းဆြဲယူကာ ပါးစပ္ထဲကို သြတ္ထည္႕ေနသည္ ။ မိကေ၀နဲ႕ ၀န္ေထာက္မင္းတို႕ လိုးၾကတာကို ၾကည္႕ခ်င္ ၿမင္ခ်င္စိတ္ေတြက ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ ေပၚေပါက္ေနသည္ ။ ေစာငေထသည္ ဘိုတဲေလးဆီကို သြားၿပီး သူတို႕ လိုးတာေတြကို ေခ်ာင္းၾကည္႕ဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္သည္ ။
ထစ္ကနဲဆို ေသနတ္ကို ဆြဲတတ္တဲ႕ ၀န္ေထာက္မင္း သည္ သူ သြားေခ်ာင္းတဲ႕ အခ်ိန္ လူဆိုး ဓါးၿပပါ ဆိုၿပီး ထိုင္းကနဲ ပစ္ခ်လိုက္ႏိုင္သည္ ကို သိရက္နဲ႕ေစာငေထသည္ ေတြ႕ခ်င္ေဇာ နဲ႕ဘိုတဲဆီကို တေရြ႕ေရြ႕ တိုးကပ္သြားသည္ ။
ထစ္ကနဲဆို ေသနတ္ကို ဆြဲတတ္တဲ႕ ၀န္ေထာက္မင္း သည္ သူ သြားေခ်ာင္းတဲ႕ အခ်ိန္ လူဆိုး ဓါးၿပပါ ဆိုၿပီး ထိုင္းကနဲ ပစ္ခ်လိုက္ႏိုင္သည္ ကို သိရက္နဲ႕ေစာငေထသည္ ေတြ႕ခ်င္ေဇာ နဲ႕ဘိုတဲဆီကို တေရြ႕ေရြ႕ တိုးကပ္သြားသည္ ။
ေနာ္တလူးေစးသည္ အိမ္ၿပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္ ၀န္ေထာက္မင္းတို႕ ညစာ စားဖို႕အတြက္ ဟင္းေတြ ခ်က္ရတဲ႕အခ်ိန္ မ်က္လံုးထဲမွာ ေတြ႕ခဲ႕ရတဲ႕ ၀န္ေထာက္မင္းရဲ႕ လီးၾကီးကိုဘဲ ၿမင္ေယာင္ေနသည္ ။ လူဆိုတာက အထူးအဆန္းကို စားၾကည္႕ခ်င္ၾကတဲ႕ သဘာ၀ အတိုင္း အၿမဲလိုးဖူးေနတဲ႕ လင္ေစာထီးရဲ႕ လီးထက္ ၀န္ေထာက္မင္းရဲ႕ လီးကို ပိုၿပီး ခံၾကည္႕ခ်င္တဲ႕ စိတ္ေတြ ၀င္ေနသည္ ။ ၀န္ေထာက္မင္းရဲ႕ လီးကလည္း ေစာထီးရဲ႕ လီးထက္ ပိုၾကီးတုတ္ၿပီး ပိုရွည္သည္ ဆိုတာကို ေနာ္တလူးေစး ေတြ႕ရသည္ ။
၀န္ေထာက္မင္းတို႕ လာမွ ေၿပးေပၚလိုက္တဲ႕ ၀က္ကို အတံုးၾကီးၾကီး တံုးၿပီး ၀က္သားနီခ်က္ ခ်က္ေနသည္ ။ညေနက် ၿပန္လာခဲ႕ ဆိုတဲ႕ ၀န္ေထာက္မင္းရဲ႕ အသံၾကီးကို ခဏ ခဏ ၾကားေယာင္ေနသည္ ။ ဒီ ၀န္ေထာက္မင္းသည္ ေတာ္တာ္႕ကို တဏွာၾကီးတဲ႕ လူၾကီး ၿဖစ္မည္ ။ မိကေ၀လို ေတာင္႕ေတာင္႕စိုစို မိန္းမ တေယာက္ကို စိတ္တိုင္းက် လိုးခြင္႕ရေနတာေတာင္ ငါ႕ကို မက္ေမာတဲ႕ အၾကည္႕ေတြနဲ႕ ၾကည္႕ေနတယ္....ငါ႕ကိုလည္ူ လိုးခ်င္ေနတဲ႕ ပံုၾကီး ။
ဟီး..ငါကလည္း သူ႕ကို ခံခ်င္ေနတာပါဘဲေလ...။
ဒီအခ်ိန္မွာ ဘိုတဲေလး ေပၚမွာ ၀န္ေထာက္မင္းသည္ မိကေ၀ကို အပီအၿပင္ လိုးေနၿပီ ။မိကေ၀သည္ သူနဲ႕က်မွ အပ်ိဳရည္ ပ်က္တာ ဆိုေတာ႕ ေစာက္ဖုတ္သည္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ အသစ္ေလးဘဲ ရွိေနေသးလို႕ လိုးရတာ တင္းၾကပ္ၿပီး အရသာ ရွိလွသည္ ။
ေလးဖက္ ကုန္း ဖင္ေထာင္ေပးထားတဲ႕ မိကေ၀ကို အားနဲ႕ တအားေဆာင္႕လိုးေနတဲ႕ ၀န္ေထာက္မင္းသည္ တကိုယ္လံုး ေခြ်းေတြနဲ႕ ရႊဲရႊဲစိုေနသည္ ။မိကေ၀ရဲ႕ ခါးသိမ္ေလးကို လက္ေတြနဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ရင္း အေနာက္ကို ၿပဴးထြက္ေနတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ဆက္တိုက္ ေဆာင္႕ထည္႕ေနသည္ ။ မိကေ၀ အဖို႕ ဟိုဖက္ကေန ထြက္ေၿပး လာၿပီးေနာက္ ၀န္ေထာက္မင္းနဲ႕ ေ၀းကြာသြားတာ ငါးရက္ေလာက္ ရွိသြားၿပီမို႕ ၀န္ေထာက္မင္းရဲ႕ လီးၾကီးကို တမ္းတေနရတာ အခုေတာ႕ ဒီလီးၾကီးနဲ႕ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ လိုးေပးေနတာကို ခံေနရၿပီမို႕ ေက်နပ္ သေဘာက်ေနသည္ ။
ေကာင္းလား မိကေ၀.....နင္ ေကာင္းလား..ငါလိုးတာ ၾကိဳက္လား.....အင္း ေကာင္းတယ္ အကို..အကို လိုးတာ ၾကိဳက္တယ္.....လိုး...လိုး.....လိုးေပးပါ...မိကေ၀ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး လိုးေပးပါ အကို....
ေစာငေထသည္ ဘိုတဲ အနားကို ကပ္လိုက္တာနဲ႕ အထဲက မိကေ၀ နဲ႕ ၀န္ေထာက္မင္းတို႕ ေၿပာဆို ေနၾကတာေတြကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။တအား လိုးခိုင္းေနတဲ႕ မိကေ၀ရဲ႕ အသံေၾကာင္႕ သူ႕လီးသည္ ေပါက္ထြက္မတတ္ တင္းမာ မတ္ေထာင္လာသည္ ။
ငါ႕လီးကို ၾကိဳက္လား...နင္ ၾကိဳက္လား....ၾကိဳက္တယ္ အကုိ....ၾကိဳက္တယ္....လိုး...လိုးေပးပါ...
ေစာငေထသည္ ဘိုတဲ ၿပဴတင္းေပါက္ထဲကို ေခ်ာင္းႏိုင္ဖို႕ အနီးရွိ သစ္ပင္ေပၚကို တက္ဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ ၿမက္ေတာစိမ္းစိမ္းထဲက မ်က္လံုး၀ါ၀ါၾကီးေတြကို ၿမင္လိုက္သည္ ။
ဟင္......ဘာၾကီးလဲ..ဘာေကာင္ၾကီးလဲ.....
အေကာင္ၾကီးသည္ အ၀ါနဲ႕ အနက္ စင္းၾကားၾကီး ။ ေလ်ာကနဲ ေရွ႕ကို တိုးလာသည္ ။ ထြားၾကိဳင္း သန္မာတဲ႕ က်ားၾကီး တေကာင္ ၿဖစ္ေနသည္ ။
ေစာငေထသည္ တဆတ္ဆတ္ တုန္ရီေအာင္ ေၾကာက္သြားသည္ ။ က်ားၾကီးသည္ သူ႕ လက္တကမ္းမွာ ရွိေနသည္ ။ သူ႕ကို ခုန္အုပ္ေတာ႕မည္ လို႕ သူ ထင္ေနေပမယ္႕ က်ားၾကီးသည္ သူ႕ကို စူးစိုက္ၾကည္႕ဘဲ ေနသည္ ။ ဒီအ်ိန္မွာ ဘိုတဲေပၚက မိကေ၀ ရဲ႕ အသံေလးကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။
( အိုး..ေကာင္းတယ္ အကို...လိုး...ၿပီး...ၿပီးေတာ႕မယ္.....တအား လိုးပါ အကို...လိုး.....လိုး.......)
သစ္ပင္ေပၚကို ဖက္တက္ရင္း တုန္လွဳပ္ ေၿခာက္ၿခားေနတဲ႕ ေစာငေထသည္ သူ႕သစ္ပင္ေအာက္မွာ ၀ပ္ေနတဲ႕ က်ားၾကီးကို ငံု႕ၾကည္႕ေနသည္ ။က်ားၾကီးသည္ ထူးထူးဆန္းဆန္း သူ႕ကိုလည္း ရန္မၿပဳဘဲ သေဘာေကာင္းေနသည္မွာ မိကေ၀ရဲ႕ အသံကို ၾကားေနရလို႕ ၿဖစ္မည္ ။ ဘိုတဲေပၚက မိကေ၀နဲ႕ ဝန္ေထာက္မင္းတို႕ရဲ႕ အသံေတြ တိတ္သြားၿပီ ။ သူတို႕ ၿပီး သြားၾကပံုရသည္ ။ ေစာငေထသည္ ေအာက္ကို ငံု႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
ဟင္.....က်ားၾကီး မရွိေတာ႕ဘူး . ..
ထမံစီရြာ
သူၾကီးဦးသိုးသည္ မိကေ၀တို႕ သားအဖကို လက္လြတ္ဆံုးရွံဳးလိုက္ရလို႕ အခဲမေၾက ၿဖစ္ေနသည္ ။သစ္ေတာ၀န္ေထက္ကို မလွန္ရဲလို႕ ၿငိမ္ခံလိုက္ရေပမယ္႕ မိကေ၀နဲ႕ သူ႕အေဖၾကီးကို လိုက္ရွာၿပီး ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းၿပီး က်ားၾကီး အေၾကာင္းကို စစ္ေဆးလိုစိတ္ေတြက ၿပင္းထန္ေနသည္ ။
( မီးေသြးငခ်ိတ္ . . .)
( ဗ်ာ.....သူၾကီး.....)
( ဒီမွာ ငါ မိကေ၀တို႕ တဲထဲက ရလာတဲ႕ မိကေ၀ရဲ႕ အ၀တ္အစားေတြ.....ဒါေတြကို မင္းတို႕ရဲ႕ အမဲလိုက္ ေခြးေတြကို နမ္းရွဳခိုင္း..ၿပီးေတာ႕ မိကေ၀တို႕ကို ဒီေရႊကြ်န္းေတာ တခြင္ ေၿမလွန္ရွာ ၾကစမ္းကြာ..သူတို႕ ဒီ အနီးတ၀ိုက္မွာဘဲ ရွိေနမယ္ လို႕ ငါ ယူဆတယ္ .....)
( ဟုတ္ကဲ႕ပါ သူၾကီး..က်ေနာ္တို႕ မရရေအာင္ လိုက္ရွာမယ္ .....)
မီးေသြးငခ်ိတ္သည္ သူၾကီးဦးသိုး ေပးလိုက္တဲ႕ မိကေ၀ရဲ႕ အ၀တ္ေတြကို လက္မွာ ကိုင္ၿပီး တဖက္ရြာအစြန္က သူၾကီးရဲ႕ တပည္႕ေတြ ၿဖစ္တဲ႕ ဖိုးေစာင္းနဲ႕ တိုးေလာင္း မုဆိုးညီေနာင္တို႕ေနတဲ႕ တဲကို ထြက္သြားလိုက္သည္ ။
သူၾကီး ခိုင္းတာကို မၿငင္းခ်င္လို႕ သြားလိုက္တာ ၿဖစ္ေပမယ္႕ အခ်ိန္က ေမွာင္စ ၿပဳေနၿပီ ။ဖိုးေစာင္းနဲ႕ တိုးေလာင္းတို႕ရဲ႕ တဲကို လွမ္း ၿမင္ေနရတဲ႕ အခ်ိန္ စိတ္ထဲမွာ သူ႕အေနာက္ကို တေယာက္ေယာက္က လိုက္ေနသည္ လို႕ ထင္လိုက္မိသည္ ။ အေနာက္ကို လွည္႕ၾကည္႕သည္ ။ ဘာမွ မရွိဘူး ။
ဖိုးေစာင္းတို႕ တဲေလး ဆီက မီးးေရာင္ ၿပၿပေလးကို ၿမင္ေနရလို႕ ( ဖိုးေစာင္းေရ.....တိုးေလာင္းေရ....ရွိၾကလား....) လို႕ လွမ္း ေအာ္လိုက္သည္ ။
သူတို႕ဖက္က ( ေ၀႕.....ဘယ္သူတုန္း...) လို႕ ၿပန္ေအာ္လိုက္သံကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။အေနာက္က ေလ်ာကနဲ ခြ်တ္ကနဲ အသံကို ၾကားလိုက္ရလို႕ မီးေသြး ငခ်ိတ္ တုန္သြားသည္ ။
ဟင္...ဘာ.....ဘာလဲ.....
လွည္႕ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ အေကာင္ၾကီးတေကာင္သည္ သူ႕အေနာက္ ကပ္ရက္မွာ မ်က္လံုး၀ါၾကီးေတြနဲ႕ ေရာက္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
အာ...က်ား..က်ားၾကီး......ကယ္ၾကပါ....က်ား...က်းၾကီး . . . .
ဆက္ရန္.....
Comments
Post a Comment